сикә

Bashkir

Сикә.

Etymology

According to Starostin et al., from Proto-Turkic *čeke (“temple; cheekbone”). However, the Chuvash term appears to have been borrowed from Tatar, and then this archetype seems to be a rather late development. Note there are no attested forms in Old Turkic documents or Siberian Turkic languages.

Cognate with Tatar чигә (çigä, “temple”), Kazakh шеке (şeke, “temple”), Kyrgyz чеке (ceke, “temple; forehead”), Kumyk чеке (çeke, “temple”), Uzbek chakka (“temple”), Uyghur چېكە (chëke, “temple”), Turkmen çekge (“temple, skull”), Chuvash чикĕ (čikĕ, “temple”), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [sʲi.ˈkæ]
• Hyphenation: си‧кә

Noun

сикә • (sikə)

1. (anatomy) temple

   Әбү Ғөбәйҙә ибн әл-Йәррәх (радыйаллаһу ғәнһү) Пәйғәмбәрҙең сикәһенә ҡаҙалған ике һөңгө сыңғаһын күреп ҡала ла, ашығыс рәүештә бер-бер артлы уларҙы теше менән һурып ала.

   Əbü Ğöbəyźə ibn əl-Yərrəx (radıyallahu ğənhü) Pəyğəmbərźeñ sikəhenə qaźalğan ike höñgö sıñğahın kürep qala la, aşığıs rəweştə ber-ber artlı ularźı teşe menən hurıp ala.

   Abu Ubaidah ibn al-Jarrah (may Allah be pleased with him) sees the rings of two spears that have pierced into the Prophet's temple, and hastily pulls them out, one after another, with his teeth.

Declension

Declension of сикә

	singular	plural
absolute	сикә (sikə)	сикәләр (sikələr)
definite genitive	сикәнең (sikəneñ)	сикәләрҙең (sikələrźeñ)
dative	сикәгә (sikəgə)	сикәләргә (sikələrgə)
definite accusative	сикәне (sikəne)	сикәләрҙе (sikələrźe)
locative	сикәлә (sikələ)	сикәләрҙә (sikələrźə)
ablative	сикәнән (sikənən)	сикәләрҙән (sikələrźən)