се смее

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *smьjati.

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ ˈsmɛɛ]

Verb

се смее • (se smee) third-singular present, impf (perfective се насмее)

1. (reflexive with се) to laugh
2. (reflexive with се) to laugh at

Conjugation

Conjugation of се смее (imperfective, present in -е)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се смеел	—	adjectival participle	—
feminine	се смеела	—	adverbial participle	смеејќи се
neuter	се смеело	—	verbal noun	смеење
plural	се смееле	—	perfect participle	смеено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се смеам	се смеев	—	—
2nd singular	се смееш	се смееше	—	смеј се
3rd singular	се смее	се смееше	—	—
1st plural	се смееме	се смеевме	—	—
2nd plural	се смеете	се смеевте	—	смејте се
3rd plural	се смеат	се смееја	—	—
Compound tenses
perfect	сум се смеел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	се имам смеено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се смеел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	се имав смеено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал смеено		perfect of има + perfect participle
future	ќе се смеам		ќе + present
има-future	ќе се имам смеено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се смеев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав смеено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се смеел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал смеено		future reported of има + perfect participle
conditional	би се смеел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би се имал смеено		conditional of има + perfect participle

See also

• смее (smee)
• смеа (smea)
• смешен (smešen)
• засмева (zasmeva)
• насмева (nasmeva)
• се насмевнува (se nasmevnuva)
• се потсмева (se potsmeva)