отълѫчити

Old Church Slavonic

Etymology

отъ- (otŭ-) +‎ лѫчити (lǫčiti), from Proto-Slavic *lǫčiti.

Verb

отълѫчити • (otŭlǫčiti) pf

1. to remove
2. (reflexive) to separate
   • from the Homily against the Bogumils, 2364-2367:

     ꙗкоже бо и рꙑба кромѣ водꙑ сѫщи оумираѥтъ такоже и чрьньць отълѫчь сѧ манастꙑрꙗ погꙑбаѥтъ

     jakože bo i ryba kromě vody sǫšti umirajetŭ takože i črĭnĭcĭ otŭlǫčĭ sę manastyrja pogybajetŭ

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

present tense of отълѫчити (otŭlǫčiti) singular dual plural азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ (tŭ) вѣ (vě) ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti) отълѫчѫ сѧ (otŭlǫčǫ sę) отълѫчиши сѧ (otŭlǫčiši sę) отълѫчитъ сѧ (otŭlǫčitŭ sę) отълѫчивѣ сѧ (otŭlǫčivě sę) отълѫчита сѧ (otŭlǫčita sę) отълѫчите сѧ (otŭlǫčite sę) отълѫчимъ сѧ (otŭlǫčimŭ sę) отълѫчите сѧ (otŭlǫčite sę) отълѫчѫтъ сѧ (otŭlǫčǫtŭ sę)