обьщьникъ

Old Church Slavonic

Etymology

обьщь (obĭštĭ) +‎ -ьникъ (-ĭnikŭ)

Noun

обьщьникъ • (obĭštĭnikŭ) m

1. companion, partaker
   • from Vita Constantini:

     и та обьщница твоꙗ и жена завѣта твоѥго.

     i ta obĭštnica tvoja i žena zavěta tvojego.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of обьщьникъ (o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	обьщьникъ obĭštĭnikŭ	обьщьника obĭštĭnika	обьщьници obĭštĭnici
genitive	обьщьника obĭštĭnika	обьщьникоу obĭštĭniku	обьщьникъ obĭštĭnikŭ
dative	обьщьникоу, обьщьникови obĭštĭniku, obĭštĭnikovi	обьщьникома obĭštĭnikoma	обьщьникомъ obĭštĭnikomŭ
accusative	обьщьникъ, обьщьника obĭštĭnikŭ, obĭštĭnika	обьщьника obĭštĭnika	обьщьникꙑ obĭštĭniky
instrumental	обьщьникомъ obĭštĭnikomŭ	обьщьникома obĭštĭnikoma	обьщьникꙑ obĭštĭniky
locative	обьщьницѣ obĭštĭnicě	обьщьникоу obĭštĭniku	обьщьницѣхъ obĭštĭnicěxŭ
vocative	обьщьниче obĭštĭniče	обьщьника obĭštĭnika	обьщьници obĭštĭnici

References

• Старославянский словарь (по рукописям X-XI веков), Русский язык, Москва 1994