насилник

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *nasilьnikъ. By surface analysis, насила (nasila) +‎ -ник (-nik).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈnasiɫnik]
• Hyphenation: на‧сил‧ник

Noun

насилник • (nasilnik) m (plural насилници, feminine насилничка)

1. bully
2. violent person, perpetrator of a violent crime

Declension

Declension of насилник

	singular	plural
indefinite	насилник (nasilnik)	насилници (nasilnici)
definite unspecified	насилникот (nasilnikot)	насилниците (nasilnicite)
definite proximal	насилников (nasilnikov)	насилнициве (nasilnicive)
definite distal	насилникон (nasilnikon)	насилницине (nasilnicine)
vocative	насилнику (nasilniku)	насилници (nasilnici)
count form	—	насилника (nasilnika)

Related terms

nouns

• засилувач m (zasiluvač)
• насилство n (nasilstvo)
• сила f (sila)
• силач m (silač)
• силник m (silnik)
• силувач m (siluvač)

 

verbs

• засили pf (zasili)
• се сили impf (se sili)
• сили impf (sili)
• силува impf (siluva)

 

adverbs

• насила (nasila)
• сосила (sosila)

 

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *nasilьnikъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /nǎːsiːlniːk/
• Hyphenation: на‧сил‧ник

Noun

на́сӣлнӣк m (Latin spelling násīlnīk)

1. bully

Declension

Declension of насилник

	singular	plural
nominative	насилник	насилници
genitive	насилника	насилника
dative	насилнику	насилницима
accusative	насилника	насилнике
vocative	насилниче	насилници
locative	насилнику	насилницима
instrumental	насилником	насилницима