муттӱҥ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Eastern Mari

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of мут (mut) +‎ тӱҥ (tüŋ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /muˈtːyŋ/
  • Rhymes: -yŋ
  • Hyphenation: мут‧тӱҥ

Noun

[edit]

муттӱҥ (muttüŋ)

  1. (linguistics) word stem

Declension

[edit]
Declension of муттӱҥ
singular plural
nominative муттӱҥ (muttüŋ) муттӱҥ-влак (muttüŋ-vlak)
accusative муттӱҥым (muttüŋym) муттӱҥ-влакым (muttüŋ-vlakym)
genitive муттӱҥын (muttüŋyn) муттӱҥ-влакын (muttüŋ-vlakyn)
dative муттӱҥлан (muttüŋlan) муттӱҥ-влаклан (muttüŋ-vlaklan)
comitative муттӱҥге (muttüŋge) муттӱҥ-влакге (muttüŋ-vlakge)
comparative муттӱҥла (muttüŋla) муттӱҥ-влакла (muttüŋ-vlakla)
inessive муттӱҥыштӧ (muttüŋyštö) муттӱҥ-влакыште (muttüŋ-vlakyšte)
illative (short) муттӱҥыш (muttüŋyš) муттӱҥ-влакыш (muttüŋ-vlakyš)
illative (long) муттӱҥышкӧ (muttüŋyškö) муттӱҥ-влакышке (muttüŋ-vlakyške)
lative муттӱҥеш (muttüŋeš) муттӱҥ-влакеш (muttüŋ-vlakeš)
Possessed forms of муттӱҥ
singular plural
1st person муттӱҥем (muttüŋem) муттӱҥна (muttüŋna)
2nd person муттӱҥет (muttüŋet) муттӱҥда (muttüŋda)
3rd person муттӱҥжӧ (muttüŋžö) муттӱҥышт (muttüŋyšt)

References

[edit]
  • J. Bradley et al. (2023) “муттӱҥ”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna