истреби

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈistrɛbi]

Verb

истреби • (istrebi) third-singular present, pf (imperfective истребува)

1. (transitive) to exterminate

Conjugation

Conjugation of истреби (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	истребел	истребил	adjectival participle	истребен
feminine	истребела	истребила	adverbial participle	—
neuter	истребело	истребило	verbal noun	—
plural	истребеле	истребиле	perfect participle	истребено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	истребам	истребев	истребив	—
2nd singular	истребиш	истребеше	истреби	истреби
3rd singular	истреби	истребеше	истреби	—
1st plural	истребиме	истребевме	истребивме	—
2nd plural	истребите	истребевте	истребивте	истребете
3rd plural	истребат	истребеа	истребија	—
Compound tenses
perfect	сум истребил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам истребено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев истребил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав истребено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал истребено		perfect of има + perfect participle
future	ќе истребам		ќе + present
има-future	ќе имам истребено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе истребев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав истребено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум истребел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал истребено		future reported of има + perfect participle
conditional	би истребил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал истребено		conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪstrʲɪˈbʲi]

Verb

истреби́ • (istrebí)

1. second-person singular imperative perfective of истреби́ть (istrebítʹ)