изобличи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [iˈzɔblit͡ʃi]

Verb

изобличи • (izobliči) third-singular present, pf (imperfective изобличува)

1. (transitive) to deform, distort

Conjugation

Conjugation of изобличи (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	изобличел	изобличил	adjectival participle	изобличен
feminine	изобличела	изобличила	adverbial participle	—
neuter	изобличело	изобличило	verbal noun	—
plural	изобличеле	изобличиле	perfect participle	изобличено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	изобличам	изобличев	изобличив	—
2nd singular	изобличиш	изобличеше	изобличи	изобличи
3rd singular	изобличи	изобличеше	изобличи	—
1st plural	изобличиме	изобличевме	изобличивме	—
2nd plural	изобличите	изобличевте	изобличивте	изобличете
3rd plural	изобличат	изобличеа	изобличија	—
Compound tenses
perfect	сум изобличил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам изобличено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев изобличил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав изобличено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал изобличено		perfect of има + perfect participle
future	ќе изобличам		ќе + present
има-future	ќе имам изобличено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе изобличев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав изобличено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум изобличел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал изобличено		future reported of има + perfect participle
conditional	би изобличил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал изобличено		conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪzəblʲɪˈt͡ɕi]

Verb

изобличи́ • (izobličí)

1. second-person singular imperative perfective of изобличи́ть (izobličítʹ)