Jump to content

губен

From Wiktionary, the free dictionary

Bulgarian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

гу́бен (gúben)

  1. indefinite masculine singular past passive participle of гу́бя (gúbja)

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

губен (guben)

  1. masculine singular adjectival participle of губи (gubi)

Declension

[edit]
Declension of губен
masculine feminine neuter plural
indefinite губен (guben) губена (gubena) губено (gubeno) губени (gubeni)
definite unspecified губениот (gubeniot) губената (gubenata) губеното (gubenoto) губените (gubenite)
definite proximal губениов (gubeniov) губенава (gubenava) губеново (gubenovo) губениве (gubenive)
definite distal губенион (gubenion) губенана (gubenana) губеноно (gubenono) губенине (gubenine)