глаголати

See also: глагољати

Old Church Slavonic

Alternative forms

Glagolitic: ⰳⰾⰰⰳⱁⰾⰰⱅⰻ (glagolati)

Etymology

From Proto-Slavic *golgolati.

Verb

глаголати • (glagolati) impf

say, speak
- from the Homily against the Bogumils, 192:
  нъ чьто глаголѭтъ еретици?
  nŭ čĭto glagoljǫtŭ eretici?
  What do the heretics say?
- (comparable Old East Slavic) from the Primary Chronicle, 41-42:
  и рече имъ ѡльга, да глаголите что ради придосте сѣмо.
  i reče imŭ olĭga, da glagolite čto radi pridoste sěmo.
  And Olga bade them: tell, for what have you come here?

Conjugation

present tense of глаголати (glagolati)

singular

dual

plural

азъ (azŭ)

тꙑ (ty)

тъ (tŭ)

вѣ (vě)

ва (va)

та (ta)

мꙑ (my)

вꙑ (vy)

ти (ti)

глаголѭ (glagoljǫ)

глаголѥши (glagolješi)

глаголѥтъ (glagoljetŭ)

глаголѥвѣ (glagoljevě)

глаголѥта (glagoljeta)

глаголѥте (glagoljete)

глаголѥмъ (glagoljemŭ)

глаголѥте (glagoljete)

глаголѭтъ (glagoljǫtŭ)

Derived terms

възглаголати (vŭzglagolati)
глаголаньѥ (glagolanĭje)
глаголивъ (glagolivŭ)
доглаголаньѥ (doglagolanĭje)
изглаголати (izglagolati)
мъногоглаголаньѥ (mŭnogoglagolanĭje)
неглаголаньѥ (neglagolanĭje)
неглаголанъ (neglagolanŭ)
неглагольнъ (neglagolĭnŭ)
неизглаголанъ (neizglagolanŭ)
неоглаголанъ (neoglagolanŭ)
нѣмоглаголати (němoglagolati)
отъглаголати (otŭglagolati)
оуглаголати (uglagolati)
приглаголати (priglagolati)
проглаголати (proglagolati)
съглаголати (sŭglagolati)

Descendants

→ Old East Slavic: глаголати (glagolati)

References

Андрей Бояджиев, Старобългарска читанка, София, 2016.

Old East Slavic

Alternative forms

гл҃ати (gl:ati) — abbreviation

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic глаголати (glagolati).

Pronunciation

IPA^(key): /ɡlɑɡɔˈlɑti/→/ɡlaɡɔˈlatʲi/→/ɡlaɡɔˈlatʲi/

(ca. 9^th CE) IPA^(key): /ɡlɑɡɔˈlɑti/
(ca. 11^th CE) IPA^(key): /ɡlaɡɔˈlatʲi/
(ca. 13^th CE) IPA^(key): /ɡlaɡɔˈlatʲi/

Hyphenation: гла‧го‧ла‧ти

Verb

глаголати (glagolati) impf

(transitive) to say

Conjugation

Conjugation of глаголати (type III verb)

Present Active Participle		Present Passive Participle	Past Active Participle	Past Passive Participle
		Singular	Dual	Plural
Present	1st	глаголѭ glagoljǫ	глаголевѣ glagolevě	глаголемъ glagolemŭ
	2nd	глаголеши glagoleši	глаголета glagoleta	глаголете glagolete
	3rd	глаголеть glagoletĭ	глаголета glagoleta	глаголѭть glagoljǫtĭ
Aorist	1st	глаголахъ glagolaxŭ	глаголаховѣ glagolaxově	глаголахомъ glagolaxomŭ
	2nd	глагола glagola	глаголаста glagolasta	глаголасте glagolaste
	3rd	глагола glagola	глаголаста glagolasta	глаголаша glagolaša
Imperfect	1st	глаголахъ glagolaxŭ	глаголаховѣ glagolaxově	глаголахомъ glagolaxomŭ
	2nd	глаголаше glagolaše	глаголаста glagolasta	глаголасте glagolaste
	3rd	глаголаше glagolaše	глаголаста glagolasta	глаголахѫ, глаголахѫть glagolaxǫ, glagolaxǫtĭ
Imperative		глаголи glagoli	глаголита glagolita	глаголите glagolite
Cohortative		— —	глаголивѣ glagolivě	глаголимъ glagolimŭ
глаголѧ glagolę		глаголемъ glagolemŭ	глаголавъ glagolavŭ	глаголатъ glagolatŭ
L-Participle		Infinitive	Supine
глаголалъ glagolalŭ		глаголати glagolati	глаголатъ glagolatŭ

Derived terms

изглаголати (izglagolati)

Descendants

Old Ruthenian: глагола́ти (hlaholáti)

References

Sreznevsky, Izmail I. (1893) “глаголати”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments]‎^[1] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 516