въсꙑнѥниѥ

Old Church Slavonic

Etymology

From въ- (vŭ-) +‎ сꙑнъ (synŭ, “son”) +‎ -ѥниѥ (-jenije).

Noun

въсꙑнѥниѥ • (vŭsynjenije) n

1. acceptance as a son
   • 11th century, Retko, Codex Suprasliensis (in Old Cyrillic), page 84, line 20:

     братиꙗ вьси не отъ ѥдⸯного и ѥдноѧ рождени · нъ отъ въсꙑн҄ениꙗ доуховьнааго

     bratija vĭsi ne otŭ jedⸯnogo i jednoę roždeni · nŭ otŭ vŭsynʹenija duxovĭnaago

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of въсꙑнѥниѥ (soft o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	въсꙑнѥниѥ vŭsynjenije	въсꙑнѥнии vŭsynjenii	въсꙑнѥниꙗ vŭsynjenija
genitive	въсꙑнѥниꙗ vŭsynjenija	въсꙑнѥнию vŭsynjeniju	въсꙑнѥнии vŭsynjenii
dative	въсꙑнѥнию vŭsynjeniju	въсꙑнѥниема vŭsynjeniema	въсꙑнѥниемъ vŭsynjeniemŭ
accusative	въсꙑнѥниѥ vŭsynjenije	въсꙑнѥнии vŭsynjenii	въсꙑнѥниꙗ vŭsynjenija
instrumental	въсꙑнѥниемь vŭsynjeniemĭ	въсꙑнѥниема vŭsynjeniema	въсꙑнѥнии vŭsynjenii
locative	въсꙑнѥнии vŭsynjenii	въсꙑнѥнию vŭsynjeniju	въсꙑнѥниихъ vŭsynjeniixŭ
vocative	въсꙑнѥниѥ vŭsynjenije	въсꙑнѥнии vŭsynjenii	въсꙑнѥниꙗ vŭsynjenija

References

• “въсꙑнѥниѥ”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2024