όρκος

See also: ὅρκος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὅρκος (hórkos).

Noun

όρκος • (órkos) m (plural όρκοι)

1. oath (solemn pledge)

Declension

Declension of όρκος

	singular	plural
nominative	όρκος (órkos)	όρκοι (órkoi)
genitive	όρκου (órkou)	όρκων (órkon)
accusative	όρκο (órko)	όρκους (órkous)
vocative	όρκε (órke)	όρκοι (órkoi)

Related terms

• ορκίζομαι (orkízomai, “be sworn in”)
• υπόσχεση f (ypóschesi, “promise, vow”)
• βλαστήμια f (vlastímia, “swear word”)