ψευδότιτλος

Greek

Etymology

ψευδό- (psevdó-, “pseudo-”) +‎ τίτλος (títlos, “title”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pseˈvðo.ti.tlos/
• Hyphenation: ψευ‧δό‧τιτ‧λος

Noun

ψευδότιτλος • (psevdótitlos) m (plural ψευδότιτλοι)

1. half title

Declension

Declension of ψευδότιτλος

	singular	plural
nominative	ψευδότιτλος (psevdótitlos)	ψευδότιτλοι (psevdótitloi)
genitive	ψευδότιτλου (psevdótitlou) ψευδοτίτλου (psevdotítlou)	ψευδότιτλων (psevdótitlon) ψευδοτίτλων (psevdotítlon)
accusative	ψευδότιτλο (psevdótitlo)	ψευδότιτλους (psevdótitlous) ψευδοτίτλους (psevdotítlous)
vocative	ψευδότιτλε (psevdótitle)	ψευδότιτλοι (psevdótitloi)

Second forms are formal. 

Further reading

• ψευδότιτλος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language