χρεμετίζω

Ancient Greek

Etymology

There is no exact outer-Greek correspondance to the verb, but the root *gʰrem- (“to resound, thunder, grumble, roar”) is Proto-Indo-European. Compare Lithuanian grumù (“to thunder, roar”), Proto-Germanic *grimmaz (“grim, fierce”), Proto-Slavic *gromъ (“thunder”) and Persian غرم (ğaram, “fury”). Within Greek see χρόμος (khrómos, “crashing sound”) and χρόμαδος (khrómados, “crash, fragor”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰre.me.tíz.dɔː/ → /xre.meˈti.zo/ → /xre.meˈti.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰre.me.tíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰre.meˈti.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xre.meˈti.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xre.meˈti.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xre.meˈti.zo/

Verb

χρεμετῐ́ζω • (khremetízō)

1. (of horses) to neigh, whinny

Inflection

   Present: χρεμετῐ́ζω, χρεμετῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χρεμετῐ́ζω	χρεμετῐ́ζεις	χρεμετῐ́ζει	χρεμετῐ́ζετον	χρεμετῐ́ζετον	χρεμετῐ́ζομεν	χρεμετῐ́ζετε	χρεμετῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	χρεμετῐ́ζω	χρεμετῐ́ζῃς	χρεμετῐ́ζῃ	χρεμετῐ́ζητον	χρεμετῐ́ζητον	χρεμετῐ́ζωμεν	χρεμετῐ́ζητε	χρεμετῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	χρεμετῐ́ζοιμῐ	χρεμετῐ́ζοις	χρεμετῐ́ζοι	χρεμετῐ́ζοιτον	χρεμετῐζοίτην	χρεμετῐ́ζοιμεν	χρεμετῐ́ζοιτε	χρεμετῐ́ζοιεν
	imperative		χρεμέτῐζε	χρεμετῐζέτω	χρεμετῐ́ζετον	χρεμετῐζέτων		χρεμετῐ́ζετε	χρεμετῐζόντων
middle/ passive	indicative	χρεμετῐ́ζομαι	χρεμετῐ́ζῃ, χρεμετῐ́ζει	χρεμετῐ́ζεται	χρεμετῐ́ζεσθον	χρεμετῐ́ζεσθον	χρεμετῐζόμεθᾰ	χρεμετῐ́ζεσθε	χρεμετῐ́ζονται
	subjunctive	χρεμετῐ́ζωμαι	χρεμετῐ́ζῃ	χρεμετῐ́ζηται	χρεμετῐ́ζησθον	χρεμετῐ́ζησθον	χρεμετῐζώμεθᾰ	χρεμετῐ́ζησθε	χρεμετῐ́ζωνται
	optative	χρεμετῐζοίμην	χρεμετῐ́ζοιο	χρεμετῐ́ζοιτο	χρεμετῐ́ζοισθον	χρεμετῐζοίσθην	χρεμετῐζοίμεθᾰ	χρεμετῐ́ζοισθε	χρεμετῐ́ζοιντο
	imperative		χρεμετῐ́ζου	χρεμετῐζέσθω	χρεμετῐ́ζεσθον	χρεμετῐζέσθων		χρεμετῐ́ζεσθε	χρεμετῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χρεμετῐ́ζειν				χρεμετῐ́ζεσθαι
participle	m	χρεμετῐ́ζων				χρεμετῐζόμενος
	f	χρεμετῐ́ζουσᾰ				χρεμετῐζομένη
	n	χρεμετῐ́ζον				χρεμετῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχρεμέτῐζον, ἐχρεμετῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχρεμέτῐζον	ἐχρεμέτῐζες	ἐχρεμέτῐζε(ν)	ἐχρεμετῐ́ζετον	ἐχρεμετῐζέτην	ἐχρεμετῐ́ζομεν	ἐχρεμετῐ́ζετε	ἐχρεμέτῐζον
middle/ passive	indicative	ἐχρεμετῐζόμην	ἐχρεμετῐ́ζου	ἐχρεμετῐ́ζετο	ἐχρεμετῐ́ζεσθον	ἐχρεμετῐζέσθην	ἐχρεμετῐζόμεθᾰ	ἐχρεμετῐ́ζεσθε	ἐχρεμετῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χρεμετῐέω, χρεμετῐέομαι, χρεμετῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χρεμετῐέω	χρεμετῐέεις	χρεμετῐέει	χρεμετῐέετον	χρεμετῐέετον	χρεμετῐέομεν	χρεμετῐέετε	χρεμετῐέουσῐ(ν)
	optative	χρεμετῐέοιμῐ	χρεμετῐέοις	χρεμετῐέοι	χρεμετῐέοιτον	χρεμετῐεοίτην	χρεμετῐέοιμεν	χρεμετῐέοιτε	χρεμετῐέοιεν
middle	indicative	χρεμετῐέομαι	χρεμετῐέῃ, χρεμετῐέει	χρεμετῐέεται	χρεμετῐέεσθον	χρεμετῐέεσθον	χρεμετῐεόμεθᾰ	χρεμετῐέεσθε	χρεμετῐέονται
	optative	χρεμετῐεοίμην	χρεμετῐέοιο	χρεμετῐέοιτο	χρεμετῐέοισθον	χρεμετῐεοίσθην	χρεμετῐεοίμεθᾰ	χρεμετῐέοισθε	χρεμετῐέοιντο
passive	indicative	χρεμετῐσθήσομαι	χρεμετῐσθήσῃ	χρεμετῐσθήσεται	χρεμετῐσθήσεσθον	χρεμετῐσθήσεσθον	χρεμετῐσθησόμεθᾰ	χρεμετῐσθήσεσθε	χρεμετῐσθήσονται
	optative	χρεμετῐσθησοίμην	χρεμετῐσθήσοιο	χρεμετῐσθήσοιτο	χρεμετῐσθήσοισθον	χρεμετῐσθησοίσθην	χρεμετῐσθησοίμεθᾰ	χρεμετῐσθήσοισθε	χρεμετῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χρεμετῐέειν			χρεμετῐέεσθαι		χρεμετῐσθήσεσθαι
participle	m	χρεμετῐέων			χρεμετῐεόμενος		χρεμετῐσθησόμενος
	f	χρεμετῐέουσᾰ			χρεμετῐεομένη		χρεμετῐσθησομένη
	n	χρεμετῐέον			χρεμετῐεόμενον		χρεμετῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χρεμετῐῶ, χρεμετῐοῦμαι, χρεμετῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χρεμετῐῶ	χρεμετῐεῖς	χρεμετῐεῖ	χρεμετῐεῖτον	χρεμετῐεῖτον	χρεμετῐοῦμεν	χρεμετῐεῖτε	χρεμετῐοῦσῐ(ν)
	optative	χρεμετῐοίην, χρεμετῐοῖμῐ	χρεμετῐοίης, χρεμετῐοῖς	χρεμετῐοίη, χρεμετῐοῖ	χρεμετῐοῖτον, χρεμετῐοίητον	χρεμετῐοίτην, χρεμετῐοιήτην	χρεμετῐοῖμεν, χρεμετῐοίημεν	χρεμετῐοῖτε, χρεμετῐοίητε	χρεμετῐοῖεν, χρεμετῐοίησᾰν
middle	indicative	χρεμετῐοῦμαι	χρεμετῐῇ	χρεμετῐεῖται	χρεμετῐεῖσθον	χρεμετῐεῖσθον	χρεμετῐούμεθᾰ	χρεμετῐεῖσθε	χρεμετῐοῦνται
	optative	χρεμετῐοίμην	χρεμετῐοῖο	χρεμετῐοῖτο	χρεμετῐοῖσθον	χρεμετῐοίσθην	χρεμετῐοίμεθᾰ	χρεμετῐοῖσθε	χρεμετῐοῖντο
passive	indicative	χρεμετῐσθήσομαι	χρεμετῐσθήσῃ	χρεμετῐσθήσεται	χρεμετῐσθήσεσθον	χρεμετῐσθήσεσθον	χρεμετῐσθησόμεθᾰ	χρεμετῐσθήσεσθε	χρεμετῐσθήσονται
	optative	χρεμετῐσθησοίμην	χρεμετῐσθήσοιο	χρεμετῐσθήσοιτο	χρεμετῐσθήσοισθον	χρεμετῐσθησοίσθην	χρεμετῐσθησοίμεθᾰ	χρεμετῐσθήσοισθε	χρεμετῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χρεμετῐεῖν			χρεμετῐεῖσθαι		χρεμετῐσθήσεσθαι
participle	m	χρεμετῐῶν			χρεμετῐούμενος		χρεμετῐσθησόμενος
	f	χρεμετῐοῦσᾰ			χρεμετῐουμένη		χρεμετῐσθησομένη
	n	χρεμετῐοῦν			χρεμετῐούμενον		χρεμετῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχρεμέτῐσᾰ, ἐχρεμετῐσᾰ́μην, ἐχρεμετῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχρεμέτῐσᾰ	ἐχρεμέτῐσᾰς	ἐχρεμέτῐσε(ν)	ἐχρεμετῐ́σᾰτον	ἐχρεμετῐσᾰ́την	ἐχρεμετῐ́σᾰμεν	ἐχρεμετῐ́σᾰτε	ἐχρεμέτῐσᾰν
	subjunctive	χρεμετῐ́σω	χρεμετῐ́σῃς	χρεμετῐ́σῃ	χρεμετῐ́σητον	χρεμετῐ́σητον	χρεμετῐ́σωμεν	χρεμετῐ́σητε	χρεμετῐ́σωσῐ(ν)
	optative	χρεμετῐ́σαιμῐ	χρεμετῐ́σειᾰς, χρεμετῐ́σαις	χρεμετῐ́σειε(ν), χρεμετῐ́σαι	χρεμετῐ́σαιτον	χρεμετῐσαίτην	χρεμετῐ́σαιμεν	χρεμετῐ́σαιτε	χρεμετῐ́σειᾰν, χρεμετῐ́σαιεν
	imperative		χρεμέτῐσον	χρεμετῐσᾰ́τω	χρεμετῐ́σᾰτον	χρεμετῐσᾰ́των		χρεμετῐ́σᾰτε	χρεμετῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχρεμετῐσᾰ́μην	ἐχρεμετῐ́σω	ἐχρεμετῐ́σᾰτο	ἐχρεμετῐ́σᾰσθον	ἐχρεμετῐσᾰ́σθην	ἐχρεμετῐσᾰ́μεθᾰ	ἐχρεμετῐ́σᾰσθε	ἐχρεμετῐ́σᾰντο
	subjunctive	χρεμετῐ́σωμαι	χρεμετῐ́σῃ	χρεμετῐ́σηται	χρεμετῐ́σησθον	χρεμετῐ́σησθον	χρεμετῐσώμεθᾰ	χρεμετῐ́σησθε	χρεμετῐ́σωνται
	optative	χρεμετῐσαίμην	χρεμετῐ́σαιο	χρεμετῐ́σαιτο	χρεμετῐ́σαισθον	χρεμετῐσαίσθην	χρεμετῐσαίμεθᾰ	χρεμετῐ́σαισθε	χρεμετῐ́σαιντο
	imperative		χρεμέτῐσαι	χρεμετῐσᾰ́σθω	χρεμετῐ́σᾰσθον	χρεμετῐσᾰ́σθων		χρεμετῐ́σᾰσθε	χρεμετῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχρεμετῐ́σθην	ἐχρεμετῐ́σθης	ἐχρεμετῐ́σθη	ἐχρεμετῐ́σθητον	ἐχρεμετῐσθήτην	ἐχρεμετῐ́σθημεν	ἐχρεμετῐ́σθητε	ἐχρεμετῐ́σθησᾰν
	subjunctive	χρεμετῐσθῶ	χρεμετῐσθῇς	χρεμετῐσθῇ	χρεμετῐσθῆτον	χρεμετῐσθῆτον	χρεμετῐσθῶμεν	χρεμετῐσθῆτε	χρεμετῐσθῶσῐ(ν)
	optative	χρεμετῐσθείην	χρεμετῐσθείης	χρεμετῐσθείη	χρεμετῐσθεῖτον, χρεμετῐσθείητον	χρεμετῐσθείτην, χρεμετῐσθειήτην	χρεμετῐσθεῖμεν, χρεμετῐσθείημεν	χρεμετῐσθεῖτε, χρεμετῐσθείητε	χρεμετῐσθεῖεν, χρεμετῐσθείησᾰν
	imperative		χρεμετῐ́σθητῐ	χρεμετῐσθήτω	χρεμετῐ́σθητον	χρεμετῐσθήτων		χρεμετῐ́σθητε	χρεμετῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χρεμετῐ́σαι			χρεμετῐ́σᾰσθαι		χρεμετῐσθῆναι
participle	m	χρεμετῐ́σᾱς			χρεμετῐσᾰ́μενος		χρεμετῐσθείς
	f	χρεμετῐ́σᾱσᾰ			χρεμετῐσᾰμένη		χρεμετῐσθεῖσᾰ
	n	χρεμετῐ́σᾰν			χρεμετῐσᾰ́μενον		χρεμετῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεχρεμέτῐκᾰ, κεχρεμέτῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχρεμέτῐκᾰ	κεχρεμέτῐκᾰς	κεχρεμέτῐκε(ν)	κεχρεμετῐ́κᾰτον	κεχρεμετῐ́κᾰτον	κεχρεμετῐ́κᾰμεν	κεχρεμετῐ́κᾰτε	κεχρεμετῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχρεμετῐ́κω	κεχρεμετῐ́κῃς	κεχρεμετῐ́κῃ	κεχρεμετῐ́κητον	κεχρεμετῐ́κητον	κεχρεμετῐ́κωμεν	κεχρεμετῐ́κητε	κεχρεμετῐ́κωσῐ(ν)
	optative	κεχρεμετῐ́κοιμῐ, κεχρεμετῐκοίην	κεχρεμετῐ́κοις, κεχρεμετῐκοίης	κεχρεμετῐ́κοι, κεχρεμετῐκοίη	κεχρεμετῐ́κοιτον	κεχρεμετῐκοίτην	κεχρεμετῐ́κοιμεν	κεχρεμετῐ́κοιτε	κεχρεμετῐ́κοιεν
	imperative		κεχρεμέτῐκε	κεχρεμετῐκέτω	κεχρεμετῐ́κετον	κεχρεμετῐκέτων		κεχρεμετῐ́κετε	κεχρεμετῐκόντων
middle/ passive	indicative	κεχρεμέτῐσμαι	κεχρεμέτῐσαι	κεχρεμέτῐσται	κεχρεμέτῐσθον	κεχρεμέτῐσθον	κεχρεμετῐ́σμεθᾰ	κεχρεμέτῐσθε	κεχρεμετῐ́δᾰται
	subjunctive	κεχρεμετῐσμένος ὦ	κεχρεμετῐσμένος ᾖς	κεχρεμετῐσμένος ᾖ	κεχρεμετῐσμένω ἦτον	κεχρεμετῐσμένω ἦτον	κεχρεμετῐσμένοι ὦμεν	κεχρεμετῐσμένοι ἦτε	κεχρεμετῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχρεμετῐσμένος εἴην	κεχρεμετῐσμένος εἴης	κεχρεμετῐσμένος εἴη	κεχρεμετῐσμένω εἴητον/εἶτον	κεχρεμετῐσμένω εἰήτην/εἴτην	κεχρεμετῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεχρεμετῐσμένοι εἴητε/εἶτε	κεχρεμετῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεχρεμέτῐσο	κεχρεμετῐ́σθω	κεχρεμέτῐσθον	κεχρεμετῐ́σθων		κεχρεμέτῐσθε	κεχρεμετῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεχρεμετῐκέναι				κεχρεμετῐ́σθαι
participle	m	κεχρεμετῐκώς				κεχρεμετῐσμένος
	f	κεχρεμετῐκυῖᾰ				κεχρεμετῐσμένη
	n	κεχρεμετῐκός				κεχρεμετῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεχρεμετῐ́κειν, ἐκεχρεμετῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεχρεμετῐ́κειν, ἐκεχρεμετῐ́κη	ἐκεχρεμετῐ́κεις, ἐκεχρεμετῐ́κης	ἐκεχρεμετῐ́κει(ν)	ἐκεχρεμετῐ́κετον	ἐκεχρεμετῐκέτην	ἐκεχρεμετῐ́κεμεν	ἐκεχρεμετῐ́κετε	ἐκεχρεμετῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεχρεμετῐ́σμην	ἐκεχρεμέτῐσο	ἐκεχρεμέτῐστο	ἐκεχρεμέτῐσθον	ἐκεχρεμετῐ́σθην	ἐκεχρεμετῐ́σμεθᾰ	ἐκεχρεμέτῐσθε	ἐκεχρεμετῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐγχρεμετῐ́ζω (enkhremetízō)
• ὑποχρεμετῐ́ζω (hupokhremetízō)
• χρεμετῐσμός (khremetismós)
• χρεμέτῐσμᾰ (khremétisma)
• χρεμετῐστῐκός (khremetistikós)

 

Further reading

• “χρεμετίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χρεμετίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “χρεμετίζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• χρεμετίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• χρεμετίζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN