χραισμέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From the root of χράω (khráō).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

χραισμέω • (khraisméō)

  1. to ward off
  2. to defend, help [with dative ‘someone’]

Conjugation

[edit]
   Present: χραισμέω, χραισμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμέω χραισμέεις χραισμέει χραισμέετον χραισμέετον χραισμέομεν χραισμέετε χραισμέουσῐ(ν)
subjunctive χραισμέω χραισμέῃς χραισμέῃ χραισμέητον χραισμέητον χραισμέωμεν χραισμέητε χραισμέωσῐ(ν)
optative χραισμέοιμῐ χραισμέοις χραισμέοι χραισμέοιτον χραισμεοίτην χραισμέοιμεν χραισμέοιτε χραισμέοιεν
imperative   χραίσμεε χραισμεέτω χραισμέετον χραισμεέτων   χραισμέετε χραισμεόντων
middle/
passive 		indicative χραισμέομαι χραισμέῃ,
χραισμέει 		χραισμέεται χραισμέεσθον χραισμέεσθον χραισμεόμεθᾰ χραισμέεσθε χραισμέονται
subjunctive χραισμέωμαι χραισμέῃ χραισμέηται χραισμέησθον χραισμέησθον χραισμεώμεθᾰ χραισμέησθε χραισμέωνται
optative χραισμεοίμην χραισμέοιο χραισμέοιτο χραισμέοισθον χραισμεοίσθην χραισμεοίμεθᾰ χραισμέοισθε χραισμέοιντο
imperative   χραισμέου χραισμεέσθω χραισμέεσθον χραισμεέσθων   χραισμέεσθε χραισμεέσθων
active middle/passive
infinitive χραισμέειν χραισμέεσθαι
participle m χραισμέων χραισμεόμενος
f χραισμέουσᾰ χραισμεομένη
n χραισμέον χραισμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: χραισμῶ, χραισμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμῶ χραισμεῖς χραισμεῖ χραισμεῖτον χραισμεῖτον χραισμοῦμεν χραισμεῖτε χραισμοῦσῐ(ν)
subjunctive χραισμῶ χραισμῇς χραισμῇ χραισμῆτον χραισμῆτον χραισμῶμεν χραισμῆτε χραισμῶσῐ(ν)
optative χραισμοίην,
χραισμοῖμῐ 		χραισμοίης,
χραισμοῖς 		χραισμοίη,
χραισμοῖ 		χραισμοῖτον,
χραισμοίητον 		χραισμοίτην,
χραισμοιήτην 		χραισμοῖμεν,
χραισμοίημεν 		χραισμοῖτε,
χραισμοίητε 		χραισμοῖεν,
χραισμοίησᾰν
imperative   χραίσμει χραισμείτω χραισμεῖτον χραισμείτων   χραισμεῖτε χραισμούντων
middle/
passive 		indicative χραισμοῦμαι χραισμεῖ,
χραισμῇ 		χραισμεῖται χραισμεῖσθον χραισμεῖσθον χραισμούμεθᾰ χραισμεῖσθε χραισμοῦνται
subjunctive χραισμῶμαι χραισμῇ χραισμῆται χραισμῆσθον χραισμῆσθον χραισμώμεθᾰ χραισμῆσθε χραισμῶνται
optative χραισμοίμην χραισμοῖο χραισμοῖτο χραισμοῖσθον χραισμοίσθην χραισμοίμεθᾰ χραισμοῖσθε χραισμοῖντο
imperative   χραισμοῦ χραισμείσθω χραισμεῖσθον χραισμείσθων   χραισμεῖσθε χραισμείσθων
active middle/passive
infinitive χραισμεῖν χραισμεῖσθαι
participle m χραισμῶν χραισμούμενος
f χραισμοῦσᾰ χραισμουμένη
n χραισμοῦν χραισμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: χραισμέω, χραισμέομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμέω χραισμέεις χραισμέει χραισμέετον χραισμέετον χραισμέομεν χραισμέετε χραισμέουσῐ(ν)
subjunctive χραισμέω,
χραισμέωμῐ 		χραισμέῃς,
χραισμέῃσθᾰ 		χραισμέῃ,
χραισμέῃσῐ 		χραισμέητον χραισμέητον χραισμέωμεν χραισμέητε χραισμέωσῐ(ν)
optative χραισμέοιμῐ χραισμέοισ(θᾰ) χραισμέοι χραισμέοιτον χραισμεοίτην χραισμέοιμεν χραισμέοιτε χραισμέοιεν
imperative   χραίσμεε χραισμεέτω χραισμέετον χραισμεέτων   χραισμέετε χραισμεόντων
middle/
passive 		indicative χραισμέομαι χραισμέεαι χραισμέεται χραισμέεσθον χραισμέεσθον χραισμεόμε(σ)θᾰ χραισμέεσθε χραισμέονται
subjunctive χραισμέωμαι χραισμέηαι χραισμέηται χραισμέησθον χραισμέησθον χραισμεώμε(σ)θᾰ χραισμέησθε χραισμέωνται
optative χραισμεοίμην χραισμέοιο χραισμέοιτο χραισμέοισθον χραισμεοίσθην χραισμεοίμε(σ)θᾰ χραισμέοισθε χραισμεοίᾰτο
imperative   χραισμέεο χραισμεέσθω χραισμέεσθον χραισμεέσθων   χραισμέεσθε χραισμεέσθων
active middle/passive
infinitive χραισμέειν χραισμέεσθαι
participle m χραισμέων χραισμεόμενος
f χραισμέουσᾰ χραισμεομένη
n χραισμέον χραισμεόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: χραισμέω, χραισμεῦμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμέω χραισμεῖς χραισμεῖ χραισμεῖτον χραισμεῖτον χραισμεῦμεν χραισμεῖτε χραισμεῦσῐ(ν)
subjunctive χραισμέω,
χραισμέωμῐ 		χραισμῇς,
χραισμῇσθᾰ 		χραισμῇ,
χραισμῇσῐ 		χραισμῆτον χραισμῆτον χραισμέωμεν χραισμῆτε χραισμέωσῐ(ν)
optative χραισμέοιμι χραισμέοις χραισμέοι χραισμέοιτον χραισμεοίτην χραισμέοιμεν χραισμέοιτε χραισμέοιεν
imperative   χραίσμει χραισμείτω χραισμεῖτον χραισμείτων   χραισμεῖτε χραισμεύντων
middle/
passive 		indicative χραισμεῦμαι χραισμεῖαι/χραισμέαι χραισμεῖται χραισμεῖσθον χραισμεῖσθον χραισμεύμε(σ)θᾰ χραισμεῖσθε χραισμεῦνται
subjunctive χραισμέωμαι χραισμῇ χραισμῆται χραισμῆσθον χραισμῆσθον χραισμεώμε(σ)θᾰ χραισμῆσθε χραισμέωνται
optative χραισμεοίμην χραισμέοιο χραισμέοιτο χραισμέοισθον χραισμεοίσθην χραισμεοίμε(σ)θᾰ χραισμέοισθε χραισμεοίᾰτο
imperative   χραισμεῦ χραισμείσθω χραισμεῖσθον χραισμείσθων   χραισμεῖσθε χραισμείσθων
active middle/passive
infinitive χραισμεῖν/χραισμήμεναι/χραισμῆναι χραισμεῖσθαι
participle m χραισμέων χραισμεύμενος
f χραισμεῦσᾰ χραισμευμένη
n χραισμεῦν χραισμεύμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: χραίσμεον, χραισμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραίσμεον χραίσμεες χραίσμεε(ν) χραισμέετον χραισμεέτην χραισμέομεν χραισμέετε χραίσμεον
middle/
passive 		indicative χραισμεόμην χραισμέου χραισμέετο χραισμέεσθον χραισμεέσθην χραισμεόμεθᾰ χραισμέεσθε χραισμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: χραίσμουν, χραισμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραίσμουν χραίσμεις χραίσμει χραισμεῖτον χραισμείτην χραισμοῦμεν χραισμεῖτε χραίσμουν
middle/
passive 		indicative χραισμούμην χραισμοῦ χραισμεῖτο χραισμεῖσθον χραισμείσθην χραισμούμεθᾰ χραισμεῖσθε χραισμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: χραίσμεον, χραισμεόμην (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραίσμεον χραίσμεες χραίσμεε(ν) χραισμέετον χραισμεέτην χραισμέομεν χραισμέετε χραίσμεον
middle/
passive 		indicative χραισμεόμην χραισμέου χραισμέετο χραισμέεσθον χραισμεέσθην χραισμεόμε(σ)θᾰ χραισμέεσθε χραισμέοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: χραίσμευν, χραισμεύμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραίσμευν χραίσμεις χραίσμει χραισμεῖτον χραισμείτην χραισμεῦμεν χραισμεῖτε χραίσμευν
middle/
passive 		indicative χραισμεύμην χραισμεῖο/χραισμέο χραισμεῖτο χραισμεῖσθον χραισμείσθην χραισμεύμε(σ)θᾰ χραισμεῖσθε χραισμεῦντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χραισμήσω, χραισμήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμήσω χραισμήσεις χραισμήσει χραισμήσετον χραισμήσετον χραισμήσομεν χραισμήσετε χραισμήσουσῐ(ν)
optative χραισμήσοιμῐ χραισμήσοις χραισμήσοι χραισμήσοιτον χραισμησοίτην χραισμήσοιμεν χραισμήσοιτε χραισμήσοιεν
middle indicative χραισμήσομαι χραισμήσῃ,
χραισμήσει 		χραισμήσεται χραισμήσεσθον χραισμήσεσθον χραισμησόμεθᾰ χραισμήσεσθε χραισμήσονται
optative χραισμησοίμην χραισμήσοιο χραισμήσοιτο χραισμήσοισθον χραισμησοίσθην χραισμησοίμεθᾰ χραισμήσοισθε χραισμήσοιντο
active middle
infinitive χραισμήσειν χραισμήσεσθαι
participle m χραισμήσων χραισμησόμενος
f χραισμήσουσᾰ χραισμησομένη
n χραισμῆσον χραισμησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χραισμήσω, χραισμήσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραισμήσω χραισμήσεις χραισμήσει χραισμήσετον χραισμήσετον χραισμήσομεν χραισμήσετε χραισμήσουσῐ(ν)
optative χραισμήσοιμῐ χραισμήσοισ(θᾰ) χραισμήσοι χραισμήσοιτον χραισμησοίτην χραισμήσοιμεν χραισμήσοιτε χραισμήσοιεν
middle indicative χραισμήσομαι χραισμήσεαι χραισμήσεται χραισμήσεσθον χραισμήσεσθον χραισμησόμε(σ)θᾰ χραισμήσεσθε χραισμήσονται
optative χραισμησοίμην χραισμήσοιο χραισμήσοιτο χραισμήσοισθον χραισμησοίσθην χραισμησοίμε(σ)θᾰ χραισμήσοισθε χραισμησοίᾰτο
active middle
infinitive χραισμήσειν/χραισμησέμεν(αι)/χραισμησμέναι χραισμήσεσθαι
participle m χραισμήσων χραισμησόμενος
f χραισμήσουσᾰ χραισμησομένη
n χραισμῆσον χραισμησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: χραίσμησᾰ, χραισμησᾰ́μην, χραισμήσην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χραίσμησᾰ χραίσμησᾰς χραίσμησε(ν) χραισμήσᾰτον χραισμησᾰ́την χραισμήσᾰμεν χραισμήσᾰτε χραίσμησᾰν
subjunctive χραισμήσω,
χραισμήσωμῐ 		χραισμήσῃς,
χραισμήσῃσθᾰ 		χραισμήσῃ,
χραισμήσῃσῐ 		χραισμήσητον χραισμήσητον χραισμήσωμεν χραισμήσητε χραισμήσωσῐ(ν)
optative χραισμήσαιμῐ χραισμήσαις,
χραισμήσαισθᾰ,
χραισμήσειᾰς 		χραισμήσειε(ν),
χραισμήσαι 		χραισμησεῖτον χραισμησείτην χραισμησεῖμεν χραισμησεῖτε χραισμησεῖεν
imperative   χραίσμησον χραισμησᾰ́τω χραισμήσᾰτον χραισμησᾰ́των   χραισμήσᾰτε χραισμησᾰ́ντων
middle indicative χραισμησᾰ́μην χραισμήσᾰο χραισμήσᾰτο χραισμήσᾰσθον χραισμησᾰ́σθην χραισμησᾰ́με(σ)θᾰ χραισμήσᾰσθε χραισμήσᾰντο
subjunctive χραισμήσωμαι χραισμήσηαι χραισμήσηται χραισμήσησθον χραισμήσησθον χραισμησώμε(σ)θᾰ χραισμήσησθε χραισμήσωνται
optative χραισμησαίμην χραισμήσαιο χραισμήσαιτο χραισμήσαισθον χραισμησαίσθην χραισμησαίμε(σ)θᾰ χραισμήσαισθε χραισμησαίᾰτο
imperative   χραίσμησαι χραισμησᾰ́σθω χραισμήσᾰσθον χραισμησᾰ́σθων   χραισμήσᾰσθε χραισμησᾰ́σθων
passive indicative χραισμήσην χραισμήσης χραισμήση χραισμήσητον χραισμησήτην χραισμήσημεν χραισμήσητε χραισμήσησᾰν,
χραίσμησεν
subjunctive χραισμησῶ χραισμησῇς χραισμησῇ χραισμησῆτον χραισμησῆτον χραισμησῶμεν χραισμησῆτε χραισμησῶσῐ(ν)
optative χραισμησείην χραισμησείης χραισμησείη χραισμησεῖτον,
χραισμησείητον 		χραισμησείτην,
χραισμησειήτην 		χραισμησεῖμεν,
χραισμησείημεν 		χραισμησεῖτε,
χραισμησείητε 		χραισμήσειεν,
χραισμησείησᾰν
imperative   χραισμήσηθῐ χραισμησήτω χραισμήσητον χραισμησήτων   χραισμήσητε χραισμησέντων
active middle passive
infinitive χραισμῆσαι/χραισμησᾰ́μεν/χραισμησᾰμέναι χραισμήσᾰσθαι χραισμησῆναι/χραισμησήμεναι
participle m χραισμήσᾱς χραισμησᾰ́μενος χραισμησείς
f χραισμήσᾱσᾰ χραισμησᾰμένη χραισμησεῖσᾰ
n χραισμῆσᾰν χραισμησᾰ́μενον χραισμησέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔχραισμον, ἐχραισμόμην, ἐχραίσμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχραισμον ἔχραισμες ἔχραισμε(ν) ἐχραίσμετον ἐχραισμέτην ἐχραίσμομεν ἐχραίσμετε ἔχραισμον
subjunctive ἐχραίσμω,
ἐχραίσμωμῐ 		ἐχραίσμῃς,
ἐχραίσμῃσθᾰ 		ἐχραίσμῃ,
ἐχραίσμῃσῐ 		ἐχραίσμητον ἐχραίσμητον ἐχραίσμωμεν ἐχραίσμητε ἐχραίσμωσῐ(ν)
optative ἐχραίσμοιμῐ ἐχραίσμοις/ἐχραίσμοισθᾰ ἐχραίσμοι ἐχραισμεῖτον ἐχραισμείτην ἐχραισμεῖμεν ἐχραισμεῖτε ἐχραισμεῖεν
imperative   ἔχραισμε ἐχραισμέτω ἐχραίσμετον ἐχραισμέτων   ἐχραίσμετε ἐχραισμόντων
middle indicative ἐχραισμόμην ἐχραίσμεο ἐχραίσμετο ἐχραίσμεσθον ἐχραισμέσθην ἐχραισμόμε(σ)θᾰ ἐχραίσμεσθε ἐχραίσμοντο
subjunctive ἐχραίσμωμαι ἐχραίσμηαι ἐχραίσμηται ἐχραίσμησθον ἐχραίσμησθον ἐχραισμώμε(σ)θᾰ ἐχραίσμησθε ἐχραίσμωνται
optative ἐχραισμοίμην ἐχραίσμοιο ἐχραίσμοιτο ἐχραίσμοισθον ἐχραισμοίσθην ἐχραισμοίμε(σ)θᾰ ἐχραίσμοισθε ἐχραισμοίᾰτο
imperative   ἐχραίσμεο ἐχραισμέσθω ἐχραίσμεσθον ἐχραισμέσθων   ἐχραίσμεσθε ἐχραισμέσθων
passive indicative ἐχραίσμην ἐχραίσμης ἐχραίσμη ἐχραίσμητον ἐχραισμήτην ἐχραίσμημεν ἐχραίσμητε ἐχραίσμησᾰν,
ἔχραισμεν
subjunctive ἐχραισμῶ ἐχραισμῇς ἐχραισμῇ ἐχραισμῆτον ἐχραισμῆτον ἐχραισμῶμεν ἐχραισμῆτε ἐχραισμῶσῐ(ν)
optative ἐχραισμείην ἐχραισμείης ἐχραισμείη ἐχραισμεῖτον,
ἐχραισμείητον 		ἐχραισμείτην,
ἐχραισμειήτην 		ἐχραισμεῖμεν,
ἐχραισμείημεν 		ἐχραισμεῖτε,
ἐχραισμείητε 		ἐχραίσμειεν,
ἐχραισμείησᾰν
imperative   ἐχραίσμηθῐ ἐχραισμήτω ἐχραίσμητον ἐχραισμήτων   ἐχραίσμητε ἐχραισμέντων
active middle passive
infinitive ἐχραισμεῖν/ἐχραισμέμεν(αι) ἐχραισμέσθαι ἐχραισμῆναι/ἐχραισμήμεναι
participle m ἐχραισμών ἐχραισμόμενος ἐχραισμείς
f ἐχραισμοῦσᾰ ἐχραισμομένη ἐχραισμεῖσᾰ
n ἐχραισμόν ἐχραισμόμενον ἐχραισμέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=χραισμέω&oldid=80589371"