χαλκοχίτων

Ancient Greek

Etymology

χαλκός (khalkós, “bronze”) +‎ χιτών (khitṓn, “clothing”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰal.ko.kʰí.tɔːn/ → /xal.koˈçi.ton/ → /xal.koˈçi.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.ko.kʰí.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.koˈkʰi.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/

Adjective

χᾰλκοχῐ́των • (khălkokhĭ́tōn) m or f (neuter χᾰλκοχῐ́των); third declension

1. bronze-clad

Declension

Third declension of χαλκοχίτων; χαλκοχίτων (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Genitive		χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos	χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos		χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin		χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn	χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn
Dative		χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōnĭ	χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōnĭ		χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin		χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsĭ(n)	χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsĭ(n)
Accusative		χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνᾰς khalkokhítōnăs	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Vocative		χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.