χαλκουργεῖον

Ancient Greek

Etymology

From χᾰλκουργός (khălkourgós, “copper miner”) +‎ -εῖον (-eîon).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰal.kuːr.ɡêː.on/ → /xal.kurˈʝi.on/ → /xal.kurˈʝi.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.kuːr.ɡêː.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.kurˈɡi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.kurˈʝi.on/

Noun

χᾰλκουργεῖον • (khălkourgeîon) n (genitive χᾰλκουργείου); second declension

1. copper-mine
2. foundry

Declension

Second declension of τὸ χᾰλκουργεῖον; τοῦ χᾰλκουργείου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ χᾰλκουργεῖον tò khălkourgeîon	τὼ χᾰλκουργείω tṑ khălkourgeíō	τᾰ̀ χᾰλκουργεῖᾰ tằ khălkourgeîă
Genitive	τοῦ χᾰλκουργείου toû khălkourgeíou	τοῖν χᾰλκουργείοιν toîn khălkourgeíoin	τῶν χᾰλκουργείων tôn khălkourgeíōn
Dative	τῷ χᾰλκουργείῳ tôi khălkourgeíōi	τοῖν χᾰλκουργείοιν toîn khălkourgeíoin	τοῖς χᾰλκουργείοις toîs khălkourgeíois
Accusative	τὸ χᾰλκουργεῖον tò khălkourgeîon	τὼ χᾰλκουργείω tṑ khălkourgeíō	τᾰ̀ χᾰλκουργεῖᾰ tằ khălkourgeîă
Vocative	χᾰλκουργεῖον khălkourgeîon	χᾰλκουργείω khălkourgeíō	χᾰλκουργεῖᾰ khălkourgeîă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χαλκουργεῖον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χαλκουργεῖον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette