φρενάρω

Greek

Etymology

From Italian frenare, equivalent to φρένο (fréno, “brake”) +‎ -άρω (-áro).

Pronunciation

• IPA^(key): /freˈnaro/
• Hyphenation: φρε‧νά‧ρω

Verb

φρενάρω • (frenáro) (past φρέναρα/φρενάρισα) (& rare transitive passive: φρενάρομαι)

1. (intransitive, active froms) to brake (to apply brakes, to bring something to a halt)
2. (transitive) to stop somtehing (also with passive forms): to be stopped from doing something

Conjugation

φρενάρω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	φρενάρω	φρενάρω
2 sg	φρενάρεις	φρενάρεις
3 sg	φρενάρει	φρενάρει
1 pl	φρενάρουμε, [‑ομε]	φρενάρουμε, [‑ομε]
2 pl	φρενάρετε	φρενάρετε
3 pl	φρενάρουν(ε)	φρενάρουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	φρέναρα, φρενάριζα	φρενάρα, φρενάρισα
2 sg	φρέναρες, φρενάριζες	φρενάρες, φρενάρισες
3 sg	φρέναρε, φρενάριζε	φρενάρε, φρενάρισε
1 pl	φρενάραμε	φρενάραμε
2 pl	φρενάρατε	φρενάρατε
3 pl	φρέναραν, φρενάραν(ε), φρενάριζαν	φρενάραν, φρενάραν(ε), φρενάρισαν
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα φρενάρω ➤	θα φρενάρω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φρενάρεις, …	θα φρενάρεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φρενάρει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φρενάρει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φρενάρει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φρέναρε, φρενάριζε	φρέναρε, φρενάρισε
2 pl	φρενάρετε	φρενάρετε
Other forms
Active present participle ➤	φρενάροντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας φρενάρει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	φρενάρει
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive form φρενάρομαι in present stem tenses is rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• φρενάρισμα n (frenárisma, “breaking, bringing to a halt”)
• φρένο n (fréno, “the brake”)
• Unrelated to φρενιάζω (freniázo, “rage”) from ancient φρήν (phrḗn, “mind, wits”)