φιλοτελιστής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from French philatéliste. By surface analysis, φιλοτελ(ισμός) (filotel(ismós)) + -ιστής (-istís).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]φιλοτελιστής • (filotelistís) m (plural φιλοτελιστές, feminine φιλοτελίστρια)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | φιλοτελιστής (filotelistís) | φιλοτελιστές (filotelistés) |
genitive | φιλοτελιστή (filotelistí) | φιλοτελιστών (filotelistón) |
accusative | φιλοτελιστή (filotelistí) | φιλοτελιστές (filotelistés) |
vocative | φιλοτελιστή (filotelistí) | φιλοτελιστές (filotelistés) |
Related terms
[edit]- φιλοτελικός (filotelikós)
- φιλοτελισμός m (filotelismós)
References
[edit]- ^ φιλοτελιστής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language