φιλοβάρβαρος

Ancient Greek

Etymology

From φῐλο- (philo-, “loving”) +‎ βᾰ́ρβᾰρος (bárbaros, “non-Greek-speaking, foreign”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lo.bár.ba.ros/ → /ɸi.loˈβar.βa.ros/ → /fi.loˈvar.va.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lo.bár.ba.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.loˈbar.ba.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.loˈβar.βa.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.loˈvar.va.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.loˈvar.va.ros/

Adjective

φῐλοβᾰ́ρβᾰρος • (philobárbaros) m or f (neuter φῐλοβᾰ́ρβᾰρον); second declension

1. fond of barbarians or foreigners

Inflection

Second declension of φῐλοβᾰ́ρβᾰρος; φῐλοβᾰ́ρβᾰρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		φῐλοβᾰ́ρβᾰρος philobárbaros	φῐλοβᾰ́ρβᾰρον philobárbaron		φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō	φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō		φῐλοβᾰ́ρβᾰροι philobárbaroi	φῐλοβᾰ́ρβᾰρᾰ philobárbara
Genitive		φῐλοβᾰρβᾰ́ρου philobarbárou	φῐλοβᾰρβᾰ́ρου philobarbárou		φῐλοβᾰρβᾰ́ροιν philobarbároin	φῐλοβᾰρβᾰ́ροιν philobarbároin		φῐλοβᾰρβᾰ́ρων philobarbárōn	φῐλοβᾰρβᾰ́ρων philobarbárōn
Dative		φῐλοβᾰρβᾰ́ρῳ philobarbárōi	φῐλοβᾰρβᾰ́ρῳ philobarbárōi		φῐλοβᾰρβᾰ́ροιν philobarbároin	φῐλοβᾰρβᾰ́ροιν philobarbároin		φῐλοβᾰρβᾰ́ροις philobarbárois	φῐλοβᾰρβᾰ́ροις philobarbárois
Accusative		φῐλοβᾰ́ρβᾰρον philobárbaron	φῐλοβᾰ́ρβᾰρον philobárbaron		φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō	φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō		φῐλοβᾰρβᾰ́ρους philobarbárous	φῐλοβᾰ́ρβᾰρᾰ philobárbara
Vocative		φῐλοβᾰ́ρβᾰρε philobárbare	φῐλοβᾰ́ρβᾰρον philobárbaron		φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō	φῐλοβᾰρβᾰ́ρω philobarbárō		φῐλοβᾰ́ρβᾰροι philobárbaroi	φῐλοβᾰ́ρβᾰρᾰ philobárbara
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		φῐλοβᾰρβᾰ́ρως philobarbárōs			φῐλοβᾰρβᾰρώτερος philobarbarṓteros			φῐλοβᾰρβᾰρώτᾰτος philobarbarṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• φῐλοβᾰρβᾰρῐ́ζω (philobarbarízō)

Further reading

• “φιλοβάρβαρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φιλοβάρβαρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette