τετανός

Ancient Greek

Etymology

From τείνω (teínō, “I stretch, I pull tight”) +‎ -ος (-os, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.ta.nós/ → /te.taˈnos/ → /te.taˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.ta.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.taˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.taˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.taˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.taˈnos/

Adjective

τετᾰνός • (tetanós) m (feminine τετᾰνή, neuter τετᾰνόν); first/second declension

1. Stretched, rigid; straightened, smooth.
   1. Synonym of τετανόθριξ (tetanóthrix).

Inflection

First and second declension of τετᾰνός; τετᾰνή; τετᾰνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τετᾰνός tetanós	τετᾰνή tetanḗ	τετᾰνόν tetanón		τετᾰνώ tetanṓ	τετᾰνᾱ́ tetanā́	τετᾰνώ tetanṓ		τετᾰνοί tetanoí	τετᾰναί tetanaí	τετᾰνᾰ́ tetaná
Genitive		τετᾰνοῦ tetanoû	τετᾰνῆς tetanês	τετᾰνοῦ tetanoû		τετᾰνοῖν tetanoîn	τετᾰναῖν tetanaîn	τετᾰνοῖν tetanoîn		τετᾰνῶν tetanôn	τετᾰνῶν tetanôn	τετᾰνῶν tetanôn
Dative		τετᾰνῷ tetanôi	τετᾰνῇ tetanêi	τετᾰνῷ tetanôi		τετᾰνοῖν tetanoîn	τετᾰναῖν tetanaîn	τετᾰνοῖν tetanoîn		τετᾰνοῖς tetanoîs	τετᾰναῖς tetanaîs	τετᾰνοῖς tetanoîs
Accusative		τετᾰνόν tetanón	τετᾰνήν tetanḗn	τετᾰνόν tetanón		τετᾰνώ tetanṓ	τετᾰνᾱ́ tetanā́	τετᾰνώ tetanṓ		τετᾰνούς tetanoús	τετᾰνᾱ́ς tetanā́s	τετᾰνᾰ́ tetaná
Vocative		τετᾰνέ tetané	τετᾰνή tetanḗ	τετᾰνόν tetanón		τετᾰνώ tetanṓ	τετᾰνᾱ́ tetanā́	τετᾰνώ tetanṓ		τετᾰνοί tetanoí	τετᾰναί tetanaí	τετᾰνᾰ́ tetaná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τετᾰνῶς tetanôs				τετᾰνώτερος tetanṓteros				τετᾰνώτᾰτος tetanṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• τέτανος (tétanos, noun)

References

• “τετανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press