τεθεραπευκώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tʰe.ra.peu̯.kɔ̌ːs/ → /te.θe.ra.peɸˈkos/ → /te.θe.ra.pefˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tʰe.ra.peu̯.kɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tʰe.ra.pewˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.θe.ra.peɸˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.θe.ra.pefˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.θe.ra.pefˈkos/

Participle

τεθερᾰπευκώς • (tetherapeukṓs) m (feminine τεθερᾰπευκυῖᾰ, neuter τεθερᾰπευκός); first/third declension

1. perfect active participle of θερᾰπεύω (therapeúō)

Declension

First and third declension of τεθερᾰπευκώς; τεθερᾰπευκυῖᾰ; τεθερᾰπευκός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τεθερᾰπευκώς tetherapeukṓs	τεθερᾰπευκυῖᾰ tetherapeukuîa	τεθερᾰπευκός tetherapeukós		τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte		τεθερᾰπευκότες tetherapeukótes	τεθερᾰπευκυῖαι tetherapeukuîai	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Genitive		τεθερᾰπευκότος tetherapeukótos	τεθερᾰπευκυίᾱς tetherapeukuíās	τεθερᾰπευκότος tetherapeukótos		τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκυίαιν tetherapeukuíain	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin		τεθερᾰπευκότων tetherapeukótōn	τεθερᾰπευκυιῶν tetherapeukuiôn	τεθερᾰπευκότων tetherapeukótōn
Dative		τεθερᾰπευκότῐ tetherapeukóti	τεθερᾰπευκυίᾳ tetherapeukuíāi	τεθερᾰπευκότῐ tetherapeukóti		τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκυίαιν tetherapeukuíain	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin		τεθερᾰπευκόσῐ / τεθερᾰπευκόσῐν tetherapeukósi(n)	τεθερᾰπευκυίαις tetherapeukuíais	τεθερᾰπευκόσῐ / τεθερᾰπευκόσῐν tetherapeukósi(n)
Accusative		τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta	τεθερᾰπευκυῖᾰν tetherapeukuîan	τεθερᾰπευκός tetherapeukós		τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte		τεθερᾰπευκότᾰς tetherapeukótas	τεθερᾰπευκυίᾱς tetherapeukuíās	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Vocative		τεθερᾰπευκώς tetherapeukṓs	τεθερᾰπευκυῖᾰ tetherapeukuîa	τεθερᾰπευκός tetherapeukós		τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte		τεθερᾰπευκότες tetherapeukótes	τεθερᾰπευκυῖαι tetherapeukuîai	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τεθερᾰπευκότως tetherapeukótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.