ταρβαλέος

Ancient Greek

Etymology

From τάρβος (tárbos, “fright”) +‎ -αλέος (-aléos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tar.ba.lé.os/ → /tar.βaˈle.os/ → /tar.vaˈle.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tar.ba.lé.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tar.baˈle.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tar.βaˈle.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tar.vaˈle.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tar.vaˈle.os/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel α by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

ταρβᾰλέος • (tarbaléos) m (feminine ταρβᾰλέᾱ, neuter ταρβᾰλέον); first/second declension

1. frightened
   • Τραχίνιαι, 957 :

     μὴ ταρβαλέα θάνοιμι

     mḕ tarbaléa thánoimi

     That I might not die in my fear,

Inflection

First and second declension of ταρβᾰλέος; ταρβᾰλέᾱ; ταρβᾰλέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ταρβᾰλέος tarbaléos	ταρβᾰλέᾱ tarbaléā	ταρβᾰλέον tarbaléon		ταρβᾰλέω tarbaléō	ταρβᾰλέᾱ tarbaléā	ταρβᾰλέω tarbaléō		ταρβᾰλέοι tarbaléoi	ταρβᾰλέαι tarbaléai	ταρβᾰλέᾰ tarbaléa
Genitive		ταρβᾰλέου tarbaléou	ταρβᾰλέᾱς tarbaléās	ταρβᾰλέου tarbaléou		ταρβᾰλέοιν tarbaléoin	ταρβᾰλέαιν tarbaléain	ταρβᾰλέοιν tarbaléoin		ταρβᾰλέων tarbaléōn	ταρβᾰλέων tarbaléōn	ταρβᾰλέων tarbaléōn
Dative		ταρβᾰλέῳ tarbaléōi	ταρβᾰλέᾳ tarbaléāi	ταρβᾰλέῳ tarbaléōi		ταρβᾰλέοιν tarbaléoin	ταρβᾰλέαιν tarbaléain	ταρβᾰλέοιν tarbaléoin		ταρβᾰλέοις tarbaléois	ταρβᾰλέαις tarbaléais	ταρβᾰλέοις tarbaléois
Accusative		ταρβᾰλέον tarbaléon	ταρβᾰλέᾱν tarbaléān	ταρβᾰλέον tarbaléon		ταρβᾰλέω tarbaléō	ταρβᾰλέᾱ tarbaléā	ταρβᾰλέω tarbaléō		ταρβᾰλέους tarbaléous	ταρβᾰλέᾱς tarbaléās	ταρβᾰλέᾰ tarbaléa
Vocative		ταρβᾰλέε tarbalée	ταρβᾰλέᾱ tarbaléā	ταρβᾰλέον tarbaléon		ταρβᾰλέω tarbaléō	ταρβᾰλέᾱ tarbaléā	ταρβᾰλέω tarbaléō		ταρβᾰλέοι tarbaléoi	ταρβᾰλέαι tarbaléai	ταρβᾰλέᾰ tarbaléa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ταρβᾰλέως tarbaléōs				ταρβᾰλεώτερος tarbaleṓteros				ταρβᾰλεώτᾰτος tarbaleṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.