σφαλείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰa.lěːs/ → /sɸaˈlis/ → /sfaˈlis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰa.lěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰaˈlis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸaˈlis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfaˈlis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfaˈlis/

Participle

σφᾰλείς • (sphăleís) m (feminine σφᾰλεῖσᾰ, neuter σφᾰλέν); first/third declension

1. aorist passive participle of σφάλλω (sphállō)

Declension

First and third declension of σφᾰλείς; σφᾰλεῖσᾰ; σφᾰλέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σφᾰλείς sphăleís	σφᾰλεῖσᾰ sphăleîsă	σφᾰλέν sphălén		σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte		σφᾰλέντες sphăléntes	σφᾰλεῖσαι sphăleîsai	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Genitive		σφᾰλέντος sphăléntos	σφᾰλείσης sphăleísēs	σφᾰλέντος sphăléntos		σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλείσαιν sphăleísain	σφᾰλέντοιν sphăléntoin		σφᾰλέντων sphăléntōn	σφᾰλεισῶν sphăleisôn	σφᾰλέντων sphăléntōn
Dative		σφᾰλέντῐ sphăléntĭ	σφᾰλείσῃ sphăleísēi	σφᾰλέντῐ sphăléntĭ		σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλείσαιν sphăleísain	σφᾰλέντοιν sphăléntoin		σφᾰλεῖσῐ / σφᾰλεῖσῐν sphăleîsĭ(n)	σφᾰλείσαις sphăleísais	σφᾰλεῖσῐ / σφᾰλεῖσῐν sphăleîsĭ(n)
Accusative		σφᾰλέντᾰ sphăléntă	σφᾰλεῖσᾰν sphăleîsăn	σφᾰλέν sphălén		σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte		σφᾰλέντᾰς sphăléntăs	σφᾰλείσᾱς sphăleísās	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Vocative		σφᾰλείς sphăleís	σφᾰλεῖσᾰ sphăleîsă	σφᾰλέν sphălén		σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte		σφᾰλέντες sphăléntes	σφᾰλεῖσαι sphăleîsai	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σφᾰλέντως sphăléntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.