συντέμνω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξῠντέμνω (xŭntémnō) — Attic
• σῠντᾰ́μνω (sŭntắmnō) — Ionic

Etymology

σῠν- (sŭn-) +‎ τέμνω (témnō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tém.nɔː/ → /synˈtem.no/ → /sinˈdem.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tém.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtem.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈtem.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈtem.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈdem.no/

Verb

σῠντέμνω • (sŭntémnō)

1. cut down, cut short
   1. (figuratively) abridge
   2. (especially of expenses) cut down
   3. (of persons) cut (them) off
   4. divide logically
2. (of speech) cut short, cut across
3. (intransitive) become short
4. hew out
5. cut together, join by an incision

Conjugation

   Present: σῠντέμνω, σῠντέμνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντέμνω	σῠντέμνεις	σῠντέμνει	σῠντέμνετον	σῠντέμνετον	σῠντέμνομεν	σῠντέμνετε	σῠντέμνουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠντέμνω	σῠντέμνῃς	σῠντέμνῃ	σῠντέμνητον	σῠντέμνητον	σῠντέμνωμεν	σῠντέμνητε	σῠντέμνωσῐ(ν)
	optative	σῠντέμνοιμῐ	σῠντέμνοις	σῠντέμνοι	σῠντέμνοιτον	σῠντεμνοίτην	σῠντέμνοιμεν	σῠντέμνοιτε	σῠντέμνοιεν
	imperative		σῠ́ντεμνε	σῠντεμνέτω	σῠντέμνετον	σῠντεμνέτων		σῠντέμνετε	σῠντεμνόντων
middle/ passive	indicative	σῠντέμνομαι	σῠντέμνῃ, σῠντέμνει	σῠντέμνεται	σῠντέμνεσθον	σῠντέμνεσθον	σῠντεμνόμεθᾰ	σῠντέμνεσθε	σῠντέμνονται
	subjunctive	σῠντέμνωμαι	σῠντέμνῃ	σῠντέμνηται	σῠντέμνησθον	σῠντέμνησθον	σῠντεμνώμεθᾰ	σῠντέμνησθε	σῠντέμνωνται
	optative	σῠντεμνοίμην	σῠντέμνοιο	σῠντέμνοιτο	σῠντέμνοισθον	σῠντεμνοίσθην	σῠντεμνοίμεθᾰ	σῠντέμνοισθε	σῠντέμνοιντο
	imperative		σῠντέμνου	σῠντεμνέσθω	σῠντέμνεσθον	σῠντεμνέσθων		σῠντέμνεσθε	σῠντεμνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠντέμνειν				σῠντέμνεσθαι
participle	m	σῠντέμνων				σῠντεμνόμενος
	f	σῠντέμνουσᾰ				σῠντεμνομένη
	n	σῠντέμνον				σῠντεμνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέτεμνον, σῠνετεμνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτεμνον	σῠνέτεμνες	σῠνέτεμνε(ν)	σῠνετέμνετον	σῠνετεμνέτην	σῠνετέμνομεν	σῠνετέμνετε	σῠνέτεμνον
middle/ passive	indicative	σῠνετεμνόμην	σῠνετέμνου	σῠνετέμνετο	σῠνετέμνεσθον	σῠνετεμνέσθην	σῠνετεμνόμεθᾰ	σῠνετέμνεσθε	σῠνετέμνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠντεμέω, σῠντεμέομαι, σῠντεμήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντεμέω	σῠντεμέεις	σῠντεμέει	σῠντεμέετον	σῠντεμέετον	σῠντεμέομεν	σῠντεμέετε	σῠντεμέουσῐ(ν)
	optative	σῠντεμέοιμῐ	σῠντεμέοις	σῠντεμέοι	σῠντεμέοιτον	σῠντεμεοίτην	σῠντεμέοιμεν	σῠντεμέοιτε	σῠντεμέοιεν
middle	indicative	σῠντεμέομαι	σῠντεμέῃ, σῠντεμέει	σῠντεμέεται	σῠντεμέεσθον	σῠντεμέεσθον	σῠντεμεόμεθᾰ	σῠντεμέεσθε	σῠντεμέονται
	optative	σῠντεμεοίμην	σῠντεμέοιο	σῠντεμέοιτο	σῠντεμέοισθον	σῠντεμεοίσθην	σῠντεμεοίμεθᾰ	σῠντεμέοισθε	σῠντεμέοιντο
passive	indicative	σῠντεμήσομαι	σῠντεμήσῃ	σῠντεμήσεται	σῠντεμήσεσθον	σῠντεμήσεσθον	σῠντεμησόμεθᾰ	σῠντεμήσεσθε	σῠντεμήσονται
	optative	σῠντεμησοίμην	σῠντεμήσοιο	σῠντεμήσοιτο	σῠντεμήσοισθον	σῠντεμησοίσθην	σῠντεμησοίμεθᾰ	σῠντεμήσοισθε	σῠντεμήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠντεμέειν			σῠντεμέεσθαι		σῠντεμήσεσθαι
participle	m	σῠντεμέων			σῠντεμεόμενος		σῠντεμησόμενος
	f	σῠντεμέουσᾰ			σῠντεμεομένη		σῠντεμησομένη
	n	σῠντεμέον			σῠντεμεόμενον		σῠντεμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠντεμῶ, σῠντεμοῦμαι, σῠντεμήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντεμῶ	σῠντεμεῖς	σῠντεμεῖ	σῠντεμεῖτον	σῠντεμεῖτον	σῠντεμοῦμεν	σῠντεμεῖτε	σῠντεμοῦσῐ(ν)
	optative	σῠντεμοίην, σῠντεμοῖμῐ	σῠντεμοίης, σῠντεμοῖς	σῠντεμοίη, σῠντεμοῖ	σῠντεμοῖτον, σῠντεμοίητον	σῠντεμοίτην, σῠντεμοιήτην	σῠντεμοῖμεν, σῠντεμοίημεν	σῠντεμοῖτε, σῠντεμοίητε	σῠντεμοῖεν, σῠντεμοίησᾰν
middle	indicative	σῠντεμοῦμαι	σῠντεμῇ	σῠντεμεῖται	σῠντεμεῖσθον	σῠντεμεῖσθον	σῠντεμούμεθᾰ	σῠντεμεῖσθε	σῠντεμοῦνται
	optative	σῠντεμοίμην	σῠντεμοῖο	σῠντεμοῖτο	σῠντεμοῖσθον	σῠντεμοίσθην	σῠντεμοίμεθᾰ	σῠντεμοῖσθε	σῠντεμοῖντο
passive	indicative	σῠντεμήσομαι	σῠντεμήσῃ	σῠντεμήσεται	σῠντεμήσεσθον	σῠντεμήσεσθον	σῠντεμησόμεθᾰ	σῠντεμήσεσθε	σῠντεμήσονται
	optative	σῠντεμησοίμην	σῠντεμήσοιο	σῠντεμήσοιτο	σῠντεμήσοισθον	σῠντεμησοίσθην	σῠντεμησοίμεθᾰ	σῠντεμήσοισθε	σῠντεμήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠντεμεῖν			σῠντεμεῖσθαι		σῠντεμήσεσθαι
participle	m	σῠντεμῶν			σῠντεμούμενος		σῠντεμησόμενος
	f	σῠντεμοῦσᾰ			σῠντεμουμένη		σῠντεμησομένη
	n	σῠντεμοῦν			σῠντεμούμενον		σῠντεμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέτεμον, σῠνετεμόμην, σῠνετμήθην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτεμον	σῠνέτεμες	σῠνέτεμε(ν)	σῠνετέμετον	σῠνετεμέτην	σῠνετέμομεν	σῠνετέμετε	σῠνέτεμον
	subjunctive	σῠντέμω	σῠντέμῃς	σῠντέμῃ	σῠντέμητον	σῠντέμητον	σῠντέμωμεν	σῠντέμητε	σῠντέμωσῐ(ν)
	optative	σῠντέμοιμῐ	σῠντέμοις	σῠντέμοι	σῠντέμοιτον	σῠντεμοίτην	σῠντέμοιμεν	σῠντέμοιτε	σῠντέμοιεν
	imperative		σῠ́ντεμε	σῠντεμέτω	σῠντέμετον	σῠντεμέτων		σῠντέμετε	σῠντεμόντων
middle	indicative	σῠνετεμόμην	σῠνετέμου	σῠνετέμετο	σῠνετέμεσθον	σῠνετεμέσθην	σῠνετεμόμεθᾰ	σῠνετέμεσθε	σῠνετέμοντο
	subjunctive	σῠντέμωμαι	σῠντέμῃ	σῠντέμηται	σῠντέμησθον	σῠντέμησθον	σῠντεμώμεθᾰ	σῠντέμησθε	σῠντέμωνται
	optative	σῠντεμοίμην	σῠντέμοιο	σῠντέμοιτο	σῠντέμοισθον	σῠντεμοίσθην	σῠντεμοίμεθᾰ	σῠντέμοισθε	σῠντέμοιντο
	imperative		σῠντεμοῦ	σῠντεμέσθω	σῠντέμεσθον	σῠντεμέσθων		σῠντέμεσθε	σῠντεμέσθων
passive	indicative	σῠνετμήθην	σῠνετμήθης	σῠνετμήθη	σῠνετμήθητον	σῠνετμηθήτην	σῠνετμήθημεν	σῠνετμήθητε	σῠνετμήθησᾰν
	subjunctive	σῠντμηθῶ	σῠντμηθῇς	σῠντμηθῇ	σῠντμηθῆτον	σῠντμηθῆτον	σῠντμηθῶμεν	σῠντμηθῆτε	σῠντμηθῶσῐ(ν)
	optative	σῠντμηθείην	σῠντμηθείης	σῠντμηθείη	σῠντμηθεῖτον, σῠντμηθείητον	σῠντμηθείτην, σῠντμηθειήτην	σῠντμηθεῖμεν, σῠντμηθείημεν	σῠντμηθεῖτε, σῠντμηθείητε	σῠντμηθεῖεν, σῠντμηθείησᾰν
	imperative		σῠντμήθητῐ	σῠντμηθήτω	σῠντμήθητον	σῠντμηθήτων		σῠντμήθητε	σῠντμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠντεμεῖν			σῠντεμέσθαι		σῠντμηθῆναι
participle	m	σῠντεμών			σῠντεμόμενος		σῠντμηθείς
	f	σῠντεμοῦσᾰ			σῠντεμομένη		σῠντμηθεῖσᾰ
	n	σῠντεμόν			σῠντεμόμενον		σῠντμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠντέτμηκᾰ, σῠντέτμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντέτμηκᾰ	σῠντέτμηκᾰς	σῠντέτμηκε(ν)	σῠντετμήκᾰτον	σῠντετμήκᾰτον	σῠντετμήκᾰμεν	σῠντετμήκᾰτε	σῠντετμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠντετμήκω	σῠντετμήκῃς	σῠντετμήκῃ	σῠντετμήκητον	σῠντετμήκητον	σῠντετμήκωμεν	σῠντετμήκητε	σῠντετμήκωσῐ(ν)
	optative	σῠντετμήκοιμῐ, σῠντετμηκοίην	σῠντετμήκοις, σῠντετμηκοίης	σῠντετμήκοι, σῠντετμηκοίη	σῠντετμήκοιτον	σῠντετμηκοίτην	σῠντετμήκοιμεν	σῠντετμήκοιτε	σῠντετμήκοιεν
	imperative		σῠντέτμηκε	σῠντετμηκέτω	σῠντετμήκετον	σῠντετμηκέτων		σῠντετμήκετε	σῠντετμηκόντων
middle/ passive	indicative	σῠντέτμημαι	σῠντέτμησαι	σῠντέτμηται	σῠντέτμησθον	σῠντέτμησθον	σῠντετμήμεθᾰ	σῠντέτμησθε	σῠντέτμηνται
	subjunctive	σῠντετμημένος ὦ	σῠντετμημένος ᾖς	σῠντετμημένος ᾖ	σῠντετμημένω ἦτον	σῠντετμημένω ἦτον	σῠντετμημένοι ὦμεν	σῠντετμημένοι ἦτε	σῠντετμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠντετμημένος εἴην	σῠντετμημένος εἴης	σῠντετμημένος εἴη	σῠντετμημένω εἴητον/εἶτον	σῠντετμημένω εἰήτην/εἴτην	σῠντετμημένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠντετμημένοι εἴητε/εἶτε	σῠντετμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠντέτμησο	σῠντετμήσθω	σῠντέτμησθον	σῠντετμήσθων		σῠντέτμησθε	σῠντετμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠντετμηκέναι				σῠντετμῆσθαι
participle	m	σῠντετμηκώς				σῠντετμημένος
	f	σῠντετμηκυῖᾰ				σῠντετμημένη
	n	σῠντετμηκός				σῠντετμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: σῠνετετμήκειν, σῠνετετμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνετετμήκειν, σῠνετετμήκη	σῠνετετμήκεις, σῠνετετμήκης	σῠνετετμήκει(ν)	σῠνετετμήκετον	σῠνετετμηκέτην	σῠνετετμήκεμεν	σῠνετετμήκετε	σῠνετετμήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνετετμήμην	σῠνετέτμησο	σῠνετέτμητο	σῠνετέτμησθον	σῠνετετμήσθην	σῠνετετμήμεθᾰ	σῠνετέτμησθε	σῠνετέτμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “συντέμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συντέμνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• G4932 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• συντέμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) “συντέμνω”, in Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn