συνετέω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]σῠνετός (sŭnetós) + -έω (-éō)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /sy.ne.té.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sy.neˈte.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sy.neˈte.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sy.neˈte.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /si.neˈte.o/
Verb
[edit]σῠνετέω • (sŭnetéō)
- (transitive, construed with the genitive) notice, understand
- early 4th century BCE, Pseudo-Hippocrates, Περὶ ἀδένων, De glandulis. (pages 270–273), in Anutius Foësius, editor, Τοῦ μεγάλου Ἱπποκράτους πάντων τῶν ἰατρῶν κορυφαίου τὰ εὑρισκόμενα. Magni Hippocratis medicorum omnium facile principis, opera omnia quæ extant: In VIII. Sectiones ex Erotiani mente diſtributa., Geneva: Samuel Chouët, published 1657, Sectio III. Τὰ φισικὰ καὶ αἰτιολογικὰ, hoc eſt, quæ ad cauſas naturales ſpectant, Lib. xiv. continens. (pages 223–310), page 273, lines 6–12:
- ἀναμένοντος κάτω τοῦ φλέγματος, εἰλεοὶ τὰ πάθη χρόνια· ἄλλοις δι’ ὑπερώης ἐπὶ φάρυγγα, ἢν πουλὺ ῥυῇ, καὶ ἐπὶ πουλὺ αἱ νοῦσοι φθεινάδες· κορίσκονται γὰρ τοῦ φλέγματος οἱ πνεύμονες, καὶ γίνεται τὸ πῦον· τοῦτο διεσθίει τοὺς πνεύμονας, καὶ οἱ νοσέοντες, οὐ ῥᾷον περιγίνονται· καὶ ἡ γνώμη τοῦ ἰητροῦ· καὶ ἢν ἀγαθὶς, καὶ ἢν ἀγχίνοος τὰ πολλὰ ξυνετέει τῆς προφάσιος.
- anaménontos kátō toû phlégmatos, eileoì tà páthē khrónia; állois di’ huperṓēs epì phárunga, ḕn poulù rhuêi, kaì epì poulù hai noûsoi phtheinádes; korískontai gàr toû phlégmatos hoi pneúmones, kaì gínetai tò pûon; toûto diesthíei toùs pneúmonas, kaì hoi noséontes, ou rhâion perigínontai; kaì hē gnṓmē toû iētroû; kaì ḕn agathìs, kaì ḕn ankhínoos tà pollà xunetéei tês prophásios.
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
[edit] Present: σῠνετέω, σῠνετέομαι (Uncontracted)
Future: σῠνετήσω, σῠνετήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σῠνετήσω | σῠνετήσεις | σῠνετήσει | σῠνετήσετον | σῠνετήσετον | σῠνετήσομεν | σῠνετήσετε | σῠνετήσουσῐ(ν) | ||||
optative | σῠνετήσοιμῐ | σῠνετήσοις | σῠνετήσοι | σῠνετήσοιτον | σῠνετησοίτην | σῠνετήσοιμεν | σῠνετήσοιτε | σῠνετήσοιεν | |||||
middle | indicative | σῠνετήσομαι | σῠνετήσῃ, σῠνετήσει |
σῠνετήσεται | σῠνετήσεσθον | σῠνετήσεσθον | σῠνετησόμεθᾰ | σῠνετήσεσθε | σῠνετήσονται | ||||
optative | σῠνετησοίμην | σῠνετήσοιο | σῠνετήσοιτο | σῠνετήσοισθον | σῠνετησοίσθην | σῠνετησοίμεθᾰ | σῠνετήσοισθε | σῠνετήσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σῠνετήσειν | σῠνετήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | σῠνετήσων | σῠνετησόμενος | ||||||||||
f | σῠνετήσουσᾰ | σῠνετησομένη | |||||||||||
n | σῠνετῆσον | σῠνετησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Further reading
[edit]- “συνετέω”, in Liddell, Henry George, Scott, Robert (1897) A Greek–English Lexicon, eighth edition, New York · Chicago · Cincinnati: American Book Company, page 1,490/1
- «συνετέω», in anonymous translator (2006), Λεξικὸν τῆς ελληνικῆς γλώσσης, second edition, Τόμος ἕβδομος· προὔνεικος – τῑμοκρᾰτικός, Ἀθήνα: Ἐκδόσεις Πελεκάνος, translation of A Greek–English Lexicon by Liddell & Scott, →ISBN, page 465/1
- συνετέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- « Συνετέω-ῶ », in Charles Alexandre (1830) Dictionnaire grec-français, seconde partie: Κ – Ὠῶν, second edition, Paris: Librairie classique de L. Hachette, page 596/1
- Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) “συνετέω”, in Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn