συμμαχέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυμμαχέω (xummakhéō) — Old Attic

Etymology

From σύμμαχος (súmmakhos, “fighting with”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.ma.kʰé.ɔː/ → /sym.maˈçe.o/ → /si.maˈçe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.ma.kʰé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sym.maˈkʰe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sym.maˈçe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sym.maˈçe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.maˈçe.o/

Verb

σῠμμᾰχέω • (sŭmmăkhéō)

1. to be an ally, to be in alliance

Inflection

   Present: συμμᾰχέω, συμμᾰχέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμμᾰχέω	συμμᾰχέεις	συμμᾰχέει	συμμᾰχέετον	συμμᾰχέετον	συμμᾰχέομεν	συμμᾰχέετε	συμμᾰχέουσῐ(ν)
	subjunctive	συμμᾰχέω	συμμᾰχέῃς	συμμᾰχέῃ	συμμᾰχέητον	συμμᾰχέητον	συμμᾰχέωμεν	συμμᾰχέητε	συμμᾰχέωσῐ(ν)
	optative	συμμᾰχέοιμῐ	συμμᾰχέοις	συμμᾰχέοι	συμμᾰχέοιτον	συμμᾰχεοίτην	συμμᾰχέοιμεν	συμμᾰχέοιτε	συμμᾰχέοιεν
	imperative		συμμᾰ́χεε	συμμᾰχεέτω	συμμᾰχέετον	συμμᾰχεέτων		συμμᾰχέετε	συμμᾰχεόντων
middle/ passive	indicative	συμμᾰχέομαι	συμμᾰχέῃ, συμμᾰχέει	συμμᾰχέεται	συμμᾰχέεσθον	συμμᾰχέεσθον	συμμᾰχεόμεθᾰ	συμμᾰχέεσθε	συμμᾰχέονται
	subjunctive	συμμᾰχέωμαι	συμμᾰχέῃ	συμμᾰχέηται	συμμᾰχέησθον	συμμᾰχέησθον	συμμᾰχεώμεθᾰ	συμμᾰχέησθε	συμμᾰχέωνται
	optative	συμμᾰχεοίμην	συμμᾰχέοιο	συμμᾰχέοιτο	συμμᾰχέοισθον	συμμᾰχεοίσθην	συμμᾰχεοίμεθᾰ	συμμᾰχέοισθε	συμμᾰχέοιντο
	imperative		συμμᾰχέου	συμμᾰχεέσθω	συμμᾰχέεσθον	συμμᾰχεέσθων		συμμᾰχέεσθε	συμμᾰχεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμμᾰχέειν				συμμᾰχέεσθαι
participle	m	συμμᾰχέων				συμμᾰχεόμενος
	f	συμμᾰχέουσᾰ				συμμᾰχεομένη
	n	συμμᾰχέον				συμμᾰχεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: συμμᾰχῶ, συμμᾰχοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμμᾰχῶ	συμμᾰχεῖς	συμμᾰχεῖ	συμμᾰχεῖτον	συμμᾰχεῖτον	συμμᾰχοῦμεν	συμμᾰχεῖτε	συμμᾰχοῦσῐ(ν)
	subjunctive	συμμᾰχῶ	συμμᾰχῇς	συμμᾰχῇ	συμμᾰχῆτον	συμμᾰχῆτον	συμμᾰχῶμεν	συμμᾰχῆτε	συμμᾰχῶσῐ(ν)
	optative	συμμᾰχοίην, συμμᾰχοῖμῐ	συμμᾰχοίης, συμμᾰχοῖς	συμμᾰχοίη, συμμᾰχοῖ	συμμᾰχοῖτον, συμμᾰχοίητον	συμμᾰχοίτην, συμμᾰχοιήτην	συμμᾰχοῖμεν, συμμᾰχοίημεν	συμμᾰχοῖτε, συμμᾰχοίητε	συμμᾰχοῖεν, συμμᾰχοίησᾰν
	imperative		συμμᾰ́χει	συμμᾰχείτω	συμμᾰχεῖτον	συμμᾰχείτων		συμμᾰχεῖτε	συμμᾰχούντων
middle/ passive	indicative	συμμᾰχοῦμαι	συμμᾰχεῖ, συμμᾰχῇ	συμμᾰχεῖται	συμμᾰχεῖσθον	συμμᾰχεῖσθον	συμμᾰχούμεθᾰ	συμμᾰχεῖσθε	συμμᾰχοῦνται
	subjunctive	συμμᾰχῶμαι	συμμᾰχῇ	συμμᾰχῆται	συμμᾰχῆσθον	συμμᾰχῆσθον	συμμᾰχώμεθᾰ	συμμᾰχῆσθε	συμμᾰχῶνται
	optative	συμμᾰχοίμην	συμμᾰχοῖο	συμμᾰχοῖτο	συμμᾰχοῖσθον	συμμᾰχοίσθην	συμμᾰχοίμεθᾰ	συμμᾰχοῖσθε	συμμᾰχοῖντο
	imperative		συμμᾰχοῦ	συμμᾰχείσθω	συμμᾰχεῖσθον	συμμᾰχείσθων		συμμᾰχεῖσθε	συμμᾰχείσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμμᾰχεῖν				συμμᾰχεῖσθαι
participle	m	συμμᾰχῶν				συμμᾰχούμενος
	f	συμμᾰχοῦσᾰ				συμμᾰχουμένη
	n	συμμᾰχοῦν				συμμᾰχούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεμᾰ́χεον, σῠνεμᾰχεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεμᾰ́χεον	σῠνεμᾰ́χεες	σῠνεμᾰ́χεε(ν)	σῠνεμᾰχέετον	σῠνεμᾰχεέτην	σῠνεμᾰχέομεν	σῠνεμᾰχέετε	σῠνεμᾰ́χεον
middle/ passive	indicative	σῠνεμᾰχεόμην	σῠνεμᾰχέου	σῠνεμᾰχέετο	σῠνεμᾰχέεσθον	σῠνεμᾰχεέσθην	σῠνεμᾰχεόμεθᾰ	σῠνεμᾰχέεσθε	σῠνεμᾰχέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεμᾰ́χουν, σῠνεμᾰχούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεμᾰ́χουν	σῠνεμᾰ́χεις	σῠνεμᾰ́χει	σῠνεμᾰχεῖτον	σῠνεμᾰχείτην	σῠνεμᾰχοῦμεν	σῠνεμᾰχεῖτε	σῠνεμᾰ́χουν
middle/ passive	indicative	σῠνεμᾰχούμην	σῠνεμᾰχοῦ	σῠνεμᾰχεῖτο	σῠνεμᾰχεῖσθον	σῠνεμᾰχείσθην	σῠνεμᾰχούμεθᾰ	σῠνεμᾰχεῖσθε	σῠνεμᾰχοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνεμᾰ́χησᾰ, σῠνεμᾰχησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεμᾰ́χησᾰ	σῠνεμᾰ́χησᾰς	σῠνεμᾰ́χησε(ν)	σῠνεμᾰχήσᾰτον	σῠνεμᾰχησᾰ́την	σῠνεμᾰχήσᾰμεν	σῠνεμᾰχήσᾰτε	σῠνεμᾰ́χησᾰν
	subjunctive	συμμᾰχήσω	συμμᾰχήσῃς	συμμᾰχήσῃ	συμμᾰχήσητον	συμμᾰχήσητον	συμμᾰχήσωμεν	συμμᾰχήσητε	συμμᾰχήσωσῐ(ν)
	optative	συμμᾰχήσαιμῐ	συμμᾰχήσειᾰς, συμμᾰχήσαις	συμμᾰχήσειε(ν), συμμᾰχήσαι	συμμᾰχήσαιτον	συμμᾰχησαίτην	συμμᾰχήσαιμεν	συμμᾰχήσαιτε	συμμᾰχήσειᾰν, συμμᾰχήσαιεν
	imperative		συμμᾰ́χησον	συμμᾰχησᾰ́τω	συμμᾰχήσᾰτον	συμμᾰχησᾰ́των		συμμᾰχήσᾰτε	συμμᾰχησᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεμᾰχησᾰ́μην	σῠνεμᾰχήσω	σῠνεμᾰχήσᾰτο	σῠνεμᾰχήσᾰσθον	σῠνεμᾰχησᾰ́σθην	σῠνεμᾰχησᾰ́μεθᾰ	σῠνεμᾰχήσᾰσθε	σῠνεμᾰχήσᾰντο
	subjunctive	συμμᾰχήσωμαι	συμμᾰχήσῃ	συμμᾰχήσηται	συμμᾰχήσησθον	συμμᾰχήσησθον	συμμᾰχησώμεθᾰ	συμμᾰχήσησθε	συμμᾰχήσωνται
	optative	συμμᾰχησαίμην	συμμᾰχήσαιο	συμμᾰχήσαιτο	συμμᾰχήσαισθον	συμμᾰχησαίσθην	συμμᾰχησαίμεθᾰ	συμμᾰχήσαισθε	συμμᾰχήσαιντο
	imperative		συμμᾰ́χησαι	συμμᾰχησᾰ́σθω	συμμᾰχήσᾰσθον	συμμᾰχησᾰ́σθων		συμμᾰχήσᾰσθε	συμμᾰχησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		συμμᾰχῆσαι			συμμᾰχήσᾰσθαι
participle	m	συμμᾰχήσᾱς			συμμᾰχησᾰ́μενος
	f	συμμᾰχήσᾱσᾰ			συμμᾰχησᾰμένη
	n	συμμᾰχῆσᾰν			συμμᾰχησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συμμεμᾰ́χηκᾰ, συμμεμᾰ́χημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμμεμᾰ́χηκᾰ	συμμεμᾰ́χηκᾰς	συμμεμᾰ́χηκε(ν)	συμμεμᾰχήκᾰτον	συμμεμᾰχήκᾰτον	συμμεμᾰχήκᾰμεν	συμμεμᾰχήκᾰτε	συμμεμᾰχήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συμμεμᾰχήκω	συμμεμᾰχήκῃς	συμμεμᾰχήκῃ	συμμεμᾰχήκητον	συμμεμᾰχήκητον	συμμεμᾰχήκωμεν	συμμεμᾰχήκητε	συμμεμᾰχήκωσῐ(ν)
	optative	συμμεμᾰχήκοιμῐ, συμμεμᾰχηκοίην	συμμεμᾰχήκοις, συμμεμᾰχηκοίης	συμμεμᾰχήκοι, συμμεμᾰχηκοίη	συμμεμᾰχήκοιτον	συμμεμᾰχηκοίτην	συμμεμᾰχήκοιμεν	συμμεμᾰχήκοιτε	συμμεμᾰχήκοιεν
	imperative		συμμεμᾰ́χηκε	συμμεμᾰχηκέτω	συμμεμᾰχήκετον	συμμεμᾰχηκέτων		συμμεμᾰχήκετε	συμμεμᾰχηκόντων
middle/ passive	indicative	συμμεμᾰ́χημαι	συμμεμᾰ́χησαι	συμμεμᾰ́χηται	συμμεμᾰ́χησθον	συμμεμᾰ́χησθον	συμμεμᾰχήμεθᾰ	συμμεμᾰ́χησθε	συμμεμᾰ́χηνται
	subjunctive	συμμεμᾰχημένος ὦ	συμμεμᾰχημένος ᾖς	συμμεμᾰχημένος ᾖ	συμμεμᾰχημένω ἦτον	συμμεμᾰχημένω ἦτον	συμμεμᾰχημένοι ὦμεν	συμμεμᾰχημένοι ἦτε	συμμεμᾰχημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συμμεμᾰχημένος εἴην	συμμεμᾰχημένος εἴης	συμμεμᾰχημένος εἴη	συμμεμᾰχημένω εἴητον/εἶτον	συμμεμᾰχημένω εἰήτην/εἴτην	συμμεμᾰχημένοι εἴημεν/εἶμεν	συμμεμᾰχημένοι εἴητε/εἶτε	συμμεμᾰχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συμμεμᾰ́χησο	συμμεμᾰχήσθω	συμμεμᾰ́χησθον	συμμεμᾰχήσθων		συμμεμᾰ́χησθε	συμμεμᾰχήσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμμεμᾰχηκέναι				συμμεμᾰχῆσθαι
participle	m	συμμεμᾰχηκώς				συμμεμᾰχημένος
	f	συμμεμᾰχηκυῖᾰ				συμμεμᾰχημένη
	n	συμμεμᾰχηκός				συμμεμᾰχημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• συμμάχομαι (summákhomai)

Further reading

• “συμμαχέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press