συγκρουομένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kruː.o.mé.nɛːn/ → /syŋ.ɡru.oˈme.nin/ → /siŋ.ɡru.oˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kruː.o.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kru.oˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡru.oˈme.nin/

Participle

σῠγκρουομένην • (sŭnkrouoménēn)

1. accusative singular feminine of σῠγκρουόμενος (sŭnkrouómenos)