συγγραφέα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰé.aː/ → /syŋ.ɡraˈɸe.a/ → /siŋ.ɡraˈfe.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰé.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈpʰe.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈɸe.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈfe.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡraˈfe.a/

Noun

σῠγγρᾰφέᾱ • (sungraphéā) m

1. accusative singular of σῠγγρᾰφεύς (sungrapheús)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋ.ɣraˈfe.a/
• Hyphenation: συγ‧γρα‧φέ‧α

Noun

συγγραφέα • (syngraféa) m or f

1. Genitive, accusative and vocative singular form of συγγραφέας (syngraféas).

See also

• Older forms: singular genitive συγγραφέως, vocative: συγγραφεῦ