στοιχαδικός

Ancient Greek

Etymology

στοιχάς (stoikhás, stem: στοιχᾰδ-, stoikhad-) +‎ -ῐκός (-ĭkós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stoi̯.kʰa.di.kós/ → /sty.xa.ðiˈkos/ → /sti.xa.ðiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰa.di.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰa.diˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.xa.ðiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.xa.ðiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.xa.ðiˈkos/

Adjective

στοιχᾰδῐκός • (stoikhădĭkós) m (feminine στοιχᾰδῐκή, neuter στοιχᾰδῐκόν); first/second declension

1. prepared from the plant στοιχάς (stoikhás)
   • Diosc. 5.53

Declension

First and second declension of στοιχᾰδῐκός; στοιχᾰδῐκή; στοιχᾰδῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στοιχᾰδῐκός stoikhădĭkós	στοιχᾰδῐκή stoikhădĭkḗ	στοιχᾰδῐκόν stoikhădĭkón		στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhădĭkā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ		στοιχᾰδῐκοί stoikhădĭkoí	στοιχᾰδῐκαί stoikhădĭkaí	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhădĭkắ
Genitive		στοιχᾰδῐκοῦ stoikhădĭkoû	στοιχᾰδῐκῆς stoikhădĭkês	στοιχᾰδῐκοῦ stoikhădĭkoû		στοιχᾰδῐκοῖν stoikhădĭkoîn	στοιχᾰδῐκαῖν stoikhădĭkaîn	στοιχᾰδῐκοῖν stoikhădĭkoîn		στοιχᾰδῐκῶν stoikhădĭkôn	στοιχᾰδῐκῶν stoikhădĭkôn	στοιχᾰδῐκῶν stoikhădĭkôn
Dative		στοιχᾰδῐκῷ stoikhădĭkôi	στοιχᾰδῐκῇ stoikhădĭkêi	στοιχᾰδῐκῷ stoikhădĭkôi		στοιχᾰδῐκοῖν stoikhădĭkoîn	στοιχᾰδῐκαῖν stoikhădĭkaîn	στοιχᾰδῐκοῖν stoikhădĭkoîn		στοιχᾰδῐκοῖς stoikhădĭkoîs	στοιχᾰδῐκαῖς stoikhădĭkaîs	στοιχᾰδῐκοῖς stoikhădĭkoîs
Accusative		στοιχᾰδῐκόν stoikhădĭkón	στοιχᾰδῐκήν stoikhădĭkḗn	στοιχᾰδῐκόν stoikhădĭkón		στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhădĭkā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ		στοιχᾰδῐκούς stoikhădĭkoús	στοιχᾰδῐκᾱ́ς stoikhădĭkā́s	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhădĭkắ
Vocative		στοιχᾰδῐκέ stoikhădĭké	στοιχᾰδῐκή stoikhădĭkḗ	στοιχᾰδῐκόν stoikhădĭkón		στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhădĭkā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhădĭkṓ		στοιχᾰδῐκοί stoikhădĭkoí	στοιχᾰδῐκαί stoikhădĭkaí	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhădĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στοιχᾰδῐκῶς stoikhădĭkôs				στοιχᾰδῐκώτερος stoikhădĭkṓteros				στοιχᾰδῐκώτᾰτος stoikhădĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• «στοιχᾰδικός» on page 1,432/2 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press