στερεύω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek στερεύω (stereúō), from Ancient Greek στειρεύω (steireúō, “I am barren”).

Pronunciation

• IPA^(key): /steˈɾe.vo/
• Hyphenation: στε‧ρεύ‧ω

Verb

στερεύω • (sterévo) (past στέρεψα, passive —)

1. (intransitive) to become barren
2. (intransitive) to dry out
3. (transitive) to dry out (less frequent)

Conjugation

στερεύω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	στερεύω	στερέψω
2 sg	στερεύεις	στερέψεις
3 sg	στερεύει	στερέψει
1 pl	στερεύουμε, [‑ομε]	στερέψουμε, [‑ομε]
2 pl	στερεύετε	στερέψετε
3 pl	στερεύουν(ε)	στερέψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	στέρευα	στέρεψα
2 sg	στέρευες	στέρεψες
3 sg	στέρευε	στέρεψε
1 pl	στερεύαμε	στερέψαμε
2 pl	στερεύατε	στερέψατε
3 pl	στέρευαν, στερεύαν(ε)	στέρεψαν, στερέψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα στερεύω ➤	θα στερέψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα στερεύεις, …	θα στερέψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … στερέψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … στερέψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … στερέψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στέρευε	στέρεψε, (στέρευ' 1)
2 pl	στερεύετε	στερέψτε, στερεύτε2
Other forms
Active present participle ➤	στερεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας στερέψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	στερέψει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Only when transitive, colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. στέρευ' το ("dry it up!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αστέρευτος (astéreftos)
• στέρεμα n (stérema)
• and see: στείρος (steíros, “barren”)