στενάχων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ste.ná.kʰɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /steˈna.kʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /steˈna.xon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /steˈna.xon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /steˈna.xon/

Participle

στενάχων • (stenákhōn) m (feminine στενάχουσᾰ, neuter στενάχον); first/third declension

present active participle of στενάχω (stenákhō)

Declension

First and third declension of στενάχων; στενάχουσᾰ; στενάχον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στενάχων stenákhōn	στενάχουσᾰ stenákhousa	στενάχον stenákhon	στενάχοντε stenákhonte	στεναχούσᾱ stenakhoúsā	στενάχοντε stenákhonte	στενάχοντες stenákhontes	στενάχουσαι stenákhousai	στενάχοντᾰ stenákhonta
Genitive	στενάχοντος stenákhontos	στεναχούσης stenakhoúsēs	στενάχοντος stenákhontos	στεναχόντοιν stenakhóntoin	στεναχούσαιν stenakhoúsain	στεναχόντοιν stenakhóntoin	στεναχόντων stenakhóntōn	στεναχουσῶν stenakhousôn	στεναχόντων stenakhóntōn
Dative	στενάχοντῐ stenákhonti	στεναχούσῃ stenakhoúsēi	στενάχοντῐ stenákhonti	στεναχόντοιν stenakhóntoin	στεναχούσαιν stenakhoúsain	στεναχόντοιν stenakhóntoin	στενάχουσῐ / στενάχουσῐν stenákhousi(n)	στεναχούσαις stenakhoúsais	στενάχουσῐ / στενάχουσῐν stenákhousi(n)
Accusative	στενάχοντᾰ stenákhonta	στενάχουσᾰν stenákhousan	στενάχον stenákhon	στενάχοντε stenákhonte	στεναχούσᾱ stenakhoúsā	στενάχοντε stenákhonte	στενάχοντᾰς stenákhontas	στεναχούσᾱς stenakhoúsās	στενάχοντᾰ stenákhonta
Vocative	στενάχων stenákhōn	στενάχουσᾰ stenákhousa	στενάχον stenákhon	στενάχοντε stenákhonte	στεναχούσᾱ stenakhoúsā	στενάχοντε stenákhonte	στενάχοντες stenákhontes	στενάχουσαι stenákhousai	στενάχοντᾰ stenákhonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στεναχόντως stenakhóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.