στείνω

Ancient Greek

Etymology

From στενός (stenós, “narrow”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stěː.nɔː/ → /ˈsti.no/ → /ˈsti.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stěː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsti.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.no/

Verb

στείνω • (steínō)

1. to straiten, confine, coop up, crowd
2. to become strait, be narrowed
3. to be or become full, be thronged
4. (figuratively) to be straitened, distressed

Conjugation

   Present: στείνω, στείνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στείνω	στείνεις	στείνει	στείνετον	στείνετον	στείνομεν	στείνετε	στείνουσῐ(ν)
	subjunctive	στείνω	στείνῃς	στείνῃ	στείνητον	στείνητον	στείνωμεν	στείνητε	στείνωσῐ(ν)
	optative	στείνοιμῐ	στείνοις	στείνοι	στείνοιτον	στεινοίτην	στείνοιμεν	στείνοιτε	στείνοιεν
	imperative		στεῖνε	στεινέτω	στείνετον	στεινέτων		στείνετε	στεινόντων
middle/ passive	indicative	στείνομαι	στείνῃ, στείνει	στείνεται	στείνεσθον	στείνεσθον	στεινόμεθᾰ	στείνεσθε	στείνονται
	subjunctive	στείνωμαι	στείνῃ	στείνηται	στείνησθον	στείνησθον	στεινώμεθᾰ	στείνησθε	στείνωνται
	optative	στεινοίμην	στείνοιο	στείνοιτο	στείνοισθον	στεινοίσθην	στεινοίμεθᾰ	στείνοισθε	στείνοιντο
	imperative		στείνου	στεινέσθω	στείνεσθον	στεινέσθων		στείνεσθε	στεινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στείνειν				στείνεσθαι
participle	m	στείνων				στεινόμενος
	f	στείνουσᾰ				στεινομένη
	n	στεῖνον				στεινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔστεινον, ἐστεινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστεινον	ἔστεινες	ἔστεινε(ν)	ἐστείνετον	ἐστεινέτην	ἐστείνομεν	ἐστείνετε	ἔστεινον
middle/ passive	indicative	ἐστεινόμην	ἐστείνου	ἐστείνετο	ἐστείνεσθον	ἐστεινέσθην	ἐστεινόμεθᾰ	ἐστείνεσθε	ἐστείνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• στεῖνος (steînos)

Further reading

• “στείνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στείνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “στείνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• στείνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• στείνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963