σκαμμώνιον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skam.mɔ̌ː.ni.on/ → /skamˈmo.ni.on/ → /skaˈmo.ni.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skam.mɔ̌ː.ni.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skamˈmo.ni.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /skamˈmo.ni.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /skamˈmo.ni.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /skaˈmo.ni.on/

Noun

σκαμμώνιον • (skammṓnion) n (genitive σκαμμωνίου); second declension

1. Synonym of σκαμμωνίᾱ (skammōníā): scammony

Inflection

Second declension of τὸ σκαμμώνιον; τοῦ σκαμμωνίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σκαμμώνιον tò skammṓnion	τὼ σκαμμωνίω tṑ skammōníō	τᾰ̀ σκαμμώνιᾰ tà skammṓnia
Genitive	τοῦ σκαμμωνίου toû skammōníou	τοῖν σκαμμωνίοιν toîn skammōníoin	τῶν σκαμμωνίων tôn skammōníōn
Dative	τῷ σκαμμωνίῳ tôi skammōníōi	τοῖν σκαμμωνίοιν toîn skammōníoin	τοῖς σκαμμωνίοις toîs skammōníois
Accusative	τὸ σκαμμώνιον tò skammṓnion	τὼ σκαμμωνίω tṑ skammōníō	τᾰ̀ σκαμμώνιᾰ tà skammṓnia
Vocative	σκαμμώνιον skammṓnion	σκαμμωνίω skammōníō	σκαμμώνιᾰ skammṓnia
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: scammōnium
  • Italian: scamonio

Further reading

• σκαμμώνιον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette