σιδηροτρύπανον

Ancient Greek

Etymology

From σῐ́δηρος (sĭ́dēros, “iron”) +‎ τρῡ́πανον (trū́panon, “borer”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /si.dɛː.ro.try̌ː.pa.non/ → /si.ði.roˈtry.pa.non/ → /si.ði.roˈtri.pa.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /si.dɛː.ro.try̌ː.pa.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /si.de̝.roˈtry.pa.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.ði.roˈtry.pa.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.ði.roˈtry.pa.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ði.roˈtri.pa.non/

Noun

σῐδηροτρῡ́πανον • (sĭdērotrū́panon) n (genitive σῐδηροτρῡπάνου); second declension

1. iron borer

Inflection

Second declension of τὸ σῐδηροτρῡ́πανον; τοῦ σῐδηροτρῡπάνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σῐδηροτρῡ́πανον tò sĭdērotrū́panon	τὼ σῐδηροτρῡπάνω tṑ sĭdērotrūpánō	τᾰ̀ σῐδηροτρῡ́πανᾰ tằ sĭdērotrū́pană
Genitive	τοῦ σῐδηροτρῡπάνου toû sĭdērotrūpánou	τοῖν σῐδηροτρῡπάνοιν toîn sĭdērotrūpánoin	τῶν σῐδηροτρῡπάνων tôn sĭdērotrūpánōn
Dative	τῷ σῐδηροτρῡπάνῳ tôi sĭdērotrūpánōi	τοῖν σῐδηροτρῡπάνοιν toîn sĭdērotrūpánoin	τοῖς σῐδηροτρῡπάνοις toîs sĭdērotrūpánois
Accusative	τὸ σῐδηροτρῡ́πανον tò sĭdērotrū́panon	τὼ σῐδηροτρῡπάνω tṑ sĭdērotrūpánō	τᾰ̀ σῐδηροτρῡ́πανᾰ tằ sĭdērotrū́pană
Vocative	σῐδηροτρῡ́πανον sĭdērotrū́panon	σῐδηροτρῡπάνω sĭdērotrūpánō	σῐδηροτρῡ́πανᾰ sĭdērotrū́pană
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σιδηροτρύπανον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press