σηκός

Ancient Greek

Alternative forms

• σᾱκός (sākós) — Doric

Etymology

Since Bezzenberger, traditionally compared with σάττω (sáttō, “to cram, to stuff”), though this suffers from phonetic issues. According to Beekes, the alternation rather points to Pre-Greek origin.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.kós/ → /siˈkos/ → /siˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈkos/

Noun

σηκός • (sēkós) f (genitive σηκοῦ); second declension

1. pen, fold, especially for rearing lambs, kids and calves
2. sacred enclosure, precinct, dedicated to a hero
3. sepulchre, burial place, enclosed and consecrated
4. stump of an old olive tree
5. weight in the balance

Inflection

Second declension of ἡ σηκός; τῆς σηκοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σηκός hē sēkós	τὼ σηκώ tṑ sēkṓ	αἱ σηκοί hai sēkoí
Genitive	τῆς σηκοῦ tês sēkoû	τοῖν σηκοῖν toîn sēkoîn	τῶν σηκῶν tôn sēkôn
Dative	τῇ σηκῷ têi sēkôi	τοῖν σηκοῖν toîn sēkoîn	ταῖς σηκοῖς taîs sēkoîs
Accusative	τὴν σηκόν tḕn sēkón	τὼ σηκώ tṑ sēkṓ	τᾱ̀ς σηκούς tā̀s sēkoús
Vocative	σηκέ sēké	σηκώ sēkṓ	σηκοί sēkoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀντίσηκος (antísēkos)
• σηκάζω (sēkázō)
• σηκίς (sēkís)
• σηκίτης (sēkítēs)
• σηκοβάτης (sēkobátēs)
• σηκοκόρος (sēkokóros)
• σηκόω (sēkóō)
• σηκύλη (sēkúlē)
• σηκώδης (sēkṓdēs)
• σήκωμα (sḗkōma)
• σηκωτήρ (sēkōtḗr)
• σηκωτός (sēkōtós)

Descendants

• Greek: σηκός (sikós)

Further reading

• “σηκός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σηκός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• σηκός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette