σείσων
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From σείω (seíō, “to shake”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /sěː.sɔːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsi.son/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsi.son/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsi.son/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsi.son/
Noun
[edit]σείσων • (seísōn) m (genitive σείσονος); third declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σείσων ho seísōn |
τὼ σείσονε tṑ seísone |
οἱ σείσονες hoi seísones | ||||||||||
Genitive | τοῦ σείσονος toû seísonos |
τοῖν σεισόνοιν toîn seisónoin |
τῶν σεισόνων tôn seisónōn | ||||||||||
Dative | τῷ σείσονῐ tôi seísoni |
τοῖν σεισόνοιν toîn seisónoin |
τοῖς σείσοσῐ / σείσοσῐν toîs seísosi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν σείσονᾰ tòn seísona |
τὼ σείσονε tṑ seísone |
τοὺς σείσονᾰς toùs seísonas | ||||||||||
Vocative | σεῖσον seîson |
σείσονε seísone |
σείσονες seísones | ||||||||||
Notes: |
|
References
[edit]- “σείσων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σείσων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette