σέρνω

Greek

Alternative forms

σύρω (sýro) (formal)
σούρνω (soúrno) (colloquial)

Etymology

From Byzantine Greek σέρνω (sérnō) / σύρνω (súrnō), from Ancient Greek σύρω (súrō).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈser.no/
Hyphenation: σέρ‧νω

Verb

σέρνω • (sérno) (past έσυρα, passive σέρνομαι)

(transitive) to pull, drag, haul, pull along
Τα παιδιά σέρνουν το καρότσι με τον αδερφό τους.
Ta paidiá sérnoun to karótsi me ton aderfó tous.
The children pull the wagon with their brother.

Περπατά καλά και μη σέρνεις τα πόδια σου χάμω!
Perpatá kalá kai mi sérneis ta pódia sou chámo!
Walk properly and don't drag your feet along the ground!
(intransitive, colloquial, usually in imperative) to go
Σύρε να φέρεις νερό.
Sýre na féreis neró.
Go and get some water.

Σύρε στο καλό και μην ξαναγυρίσεις.
Sýre sto kaló kai min xanagyríseis.
Away with you and don't come back.

Conjugation

σέρνω σέρνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σέρνω	σύρω¹	σέρνομαι	συρθώ¹
2 sg	σέρνεις	σύρεις	σέρνεσαι	συρθείς
3 sg	σέρνει	σύρει	σέρνεται	συρθεί

1 pl	σέρνουμε, [‑ομε]	σύρουμε, [‑ομε]	σερνόμαστε	συρθούμε
2 pl	σέρνετε	σύρετε	σέρνεστε, σερνόσαστε	συρθείτε
3 pl	σέρνουν(ε)	σύρουν(ε)	σέρνονται	συρθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έσερνα	έσυρα¹	σερνόμουν(α)	σύρθηκα¹
2 sg	έσερνες	έσυρες	σερνόσουν(α)	σύρθηκες
3 sg	έσερνε	έσυρε	σερνόταν(ε)	σύρθηκε

1 pl	σέρναμε	σύραμε	σερνόμασταν, (‑όμαστε)	συρθήκαμε
2 pl	σέρνατε	σύρατε	σερνόσασταν, (‑όσαστε)	συρθήκατε
3 pl	έσερναν, σέρναν(ε)	έσυραν, σύραν(ε)	σέρνονταν, (σερνόντουσαν)	σύρθηκαν, συρθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σέρνω ➤	θα σύρω ➤	θα σέρνομαι ➤	θα συρθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σέρνεις, …	θα σύρεις, …	θα σέρνεσαι, …	θα συρθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σύρει έχω, έχεις, … συρμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συρθεί είμαι, είσαι, … συρμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σύρει είχα, είχες, … συρμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συρθεί ήμουν, ήσουν, … συρμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σύρει θα έχω, θα έχεις, … συρμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συρθεί θα είμαι, θα είσαι, … συρμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σέρνε	σύρε	—	σύρσου
2 pl	σέρνετε	σύρτε	σέρνεστε	συρθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σέρνοντας ➤		σερνάμενος, -η, ο² ➤
Perfect participle➤	έχοντας σύρει ➤		συρμένος, -η, -ο¹ ➤

Nonfinite form➤	σύρει		συρθεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Forms shared with formal σύρω. 2. Colloquial participle. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

σερνάμενος (sernámenos, participle)
ανασέρνω (anasérno, “to draw out”)
ξεσέρνω (xesérno, “to drag”)
παρασέρνω, παρασύρω (parasérno, parasýro, “to sweep/drift/blow away”)
συμπαρασέρνω, συμπαρασύρω (symparasérno, symparasýro, “to sweep/drift/blow along”)
σέρνω από τη μύτη (sérno apó ti mýti)
σέρνω το χορό (sérno to choró, “lead a dance line”)
τα σέρνω (ta sérno, “I tell off (someone)”)

and see: σύρω (sýro)