ρουφιάνος

Greek

Etymology

From Italian ruffiano, roffia (“dirt”), from hrŭf (“eschar, crust”). Cognate with Icelandic hrufla (“to scratch”), English ruffle.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾuˈfça.nos/
• Hyphenation: ρου‧φιά‧νος

Noun

ρουφιάνος • (roufiános) m (plural ρουφιάνοι, feminine ρουφιάνα)

1. pander, procurer, pimp

   Synonyms: καταδότης (katadótis), σπιούνος (spioúnos)

Declension

	singular	plural
nominative	ρουφιάνος (roufiános)	ρουφιάνοι (roufiánoi)
genitive	ρουφιάνου (roufiánou)	ρουφιάνων (roufiánon)
accusative	ρουφιάνο (roufiáno)	ρουφιάνους (roufiánous)
vocative	ρουφιάνε (roufiáne)	ρουφιάνοι (roufiánoi)