ρεζιλεύω
Appearance
Greek
[edit]Etymology
[edit]From ρεζίλι (rezíli) (from Ottoman Turkish رذیل (rezil)) + -εύω (-évo, “suffix for verbs”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ρεζιλεύω • (rezilévo) (past ρεζίλεψα, passive ρεζιλεύομαι)
- to humiliate, make the laughing stock, make to look ridiculous
Conjugation
[edit]ρεζιλεύω ρεζιλεύομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ρεζιλεύω | ρεζιλέψω | ρεζιλεύομαι | ρεζιλευτώ |
2 sg | ρεζιλεύεις | ρεζιλέψεις | ρεζιλεύεσαι | ρεζιλευτείς |
3 sg | ρεζιλεύει | ρεζιλέψει | ρεζιλεύεται | ρεζιλευτεί |
1 pl | ρεζιλεύουμε, [‑ομε] | ρεζιλέψουμε, [‑ομε] | ρεζιλευόμαστε | ρεζιλευτούμε |
2 pl | ρεζιλεύετε | ρεζιλέψετε | ρεζιλεύεστε, ρεζιλευόσαστε | ρεζιλευτείτε |
3 pl | ρεζιλεύουν(ε) | ρεζιλέψουν(ε) | ρεζιλεύονται | ρεζιλευτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | ρεζίλευα | ρεζίλεψα | ρεζιλευόμουν(α) | ρεζιλεύτηκα |
2 sg | ρεζίλευες | ρεζίλεψες | ρεζιλευόσουν(α) | ρεζιλεύτηκες |
3 sg | ρεζίλευε | ρεζίλεψε | ρεζιλευόταν(ε) | ρεζιλεύτηκε |
1 pl | ρεζιλεύαμε | ρεζιλέψαμε | ρεζιλευόμασταν, (‑όμαστε) | ρεζιλευτήκαμε |
2 pl | ρεζιλεύατε | ρεζιλέψατε | ρεζιλευόσασταν, (‑όσαστε) | ρεζιλευτήκατε |
3 pl | ρεζίλευαν, ρεζιλεύαν(ε) | ρεζίλεψαν, ρεζιλέψαν(ε) | ρεζιλεύονταν, (ρεζιλευόντουσαν) | ρεζιλεύτηκαν, ρεζιλευτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ρεζιλεύω ➤ | θα ρεζιλέψω ➤ | θα ρεζιλεύομαι ➤ | θα ρεζιλευτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ρεζιλεύεις, … | θα ρεζιλέψεις, … | θα ρεζιλεύεσαι, … | θα ρεζιλευτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ρεζιλέψει έχω, έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ρεζιλευτεί είμαι, είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ρεζιλέψει είχα, είχες, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ρεζιλευτεί ήμουν, ήσουν, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλέψει θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλευτεί θα είμαι, θα είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | ρεζίλευε | ρεζίλεψε, ρεζίλευ' 1 | — | ρεζιλέψου |
2 pl | ρεζιλεύετε | ρεζιλέψτε, ρεζιλεύτε2 | ρεζιλεύεστε | ρεζιλευτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ρεζιλεύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ρεζιλέψει ➤ | ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ρεζιλέψει | ρεζιλευτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ρεζίλευ' τον ("make him the laughing stock!"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- see: ρεζίλι n (rezíli, “laughing stock”)