πότερε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.te.re/ → /ˈpo.te.re/ → /ˈpo.te.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.te.re/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.te.re/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.te.re/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.te.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.te.re/

Adjective

πότερε • (pótere)

1. masculine vocative singular of πότερος (póteros)