προσφωνέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ φωνέω (phōnéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.pʰɔː.né.ɔː/ → /pros.ɸoˈne.o/ → /pros.foˈne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.pʰɔː.né.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.pʰoˈne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.ɸoˈne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.foˈne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.foˈne.o/

Verb

προσφωνέω • (prosphōnéō)

1. to speak to, address; to accost

   Synonym: προσαγορεύω (prosagoreúō)

Conjugation

   Present: προσφωνέω, προσφωνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσφωνέω	προσφωνέεις	προσφωνέει	προσφωνέετον	προσφωνέετον	προσφωνέομεν	προσφωνέετε	προσφωνέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσφωνέω	προσφωνέῃς	προσφωνέῃ	προσφωνέητον	προσφωνέητον	προσφωνέωμεν	προσφωνέητε	προσφωνέωσῐ(ν)
	optative	προσφωνέοιμῐ	προσφωνέοις	προσφωνέοι	προσφωνέοιτον	προσφωνεοίτην	προσφωνέοιμεν	προσφωνέοιτε	προσφωνέοιεν
	imperative		προσφώνεε	προσφωνεέτω	προσφωνέετον	προσφωνεέτων		προσφωνέετε	προσφωνεόντων
middle/ passive	indicative	προσφωνέομαι	προσφωνέῃ, προσφωνέει	προσφωνέεται	προσφωνέεσθον	προσφωνέεσθον	προσφωνεόμεθᾰ	προσφωνέεσθε	προσφωνέονται
	subjunctive	προσφωνέωμαι	προσφωνέῃ	προσφωνέηται	προσφωνέησθον	προσφωνέησθον	προσφωνεώμεθᾰ	προσφωνέησθε	προσφωνέωνται
	optative	προσφωνεοίμην	προσφωνέοιο	προσφωνέοιτο	προσφωνέοισθον	προσφωνεοίσθην	προσφωνεοίμεθᾰ	προσφωνέοισθε	προσφωνέοιντο
	imperative		προσφωνέου	προσφωνεέσθω	προσφωνέεσθον	προσφωνεέσθων		προσφωνέεσθε	προσφωνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσφωνέειν				προσφωνέεσθαι
participle	m	προσφωνέων				προσφωνεόμενος
	f	προσφωνέουσᾰ				προσφωνεομένη
	n	προσφωνέον				προσφωνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσφωνῶ, προσφωνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσφωνῶ	προσφωνεῖς	προσφωνεῖ	προσφωνεῖτον	προσφωνεῖτον	προσφωνοῦμεν	προσφωνεῖτε	προσφωνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προσφωνῶ	προσφωνῇς	προσφωνῇ	προσφωνῆτον	προσφωνῆτον	προσφωνῶμεν	προσφωνῆτε	προσφωνῶσῐ(ν)
	optative	προσφωνοίην, προσφωνοῖμῐ	προσφωνοίης, προσφωνοῖς	προσφωνοίη, προσφωνοῖ	προσφωνοῖτον, προσφωνοίητον	προσφωνοίτην, προσφωνοιήτην	προσφωνοῖμεν, προσφωνοίημεν	προσφωνοῖτε, προσφωνοίητε	προσφωνοῖεν, προσφωνοίησᾰν
	imperative		προσφώνει	προσφωνείτω	προσφωνεῖτον	προσφωνείτων		προσφωνεῖτε	προσφωνούντων
middle/ passive	indicative	προσφωνοῦμαι	προσφωνεῖ, προσφωνῇ	προσφωνεῖται	προσφωνεῖσθον	προσφωνεῖσθον	προσφωνούμεθᾰ	προσφωνεῖσθε	προσφωνοῦνται
	subjunctive	προσφωνῶμαι	προσφωνῇ	προσφωνῆται	προσφωνῆσθον	προσφωνῆσθον	προσφωνώμεθᾰ	προσφωνῆσθε	προσφωνῶνται
	optative	προσφωνοίμην	προσφωνοῖο	προσφωνοῖτο	προσφωνοῖσθον	προσφωνοίσθην	προσφωνοίμεθᾰ	προσφωνοῖσθε	προσφωνοῖντο
	imperative		προσφωνοῦ	προσφωνείσθω	προσφωνεῖσθον	προσφωνείσθων		προσφωνεῖσθε	προσφωνείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσφωνεῖν				προσφωνεῖσθαι
participle	m	προσφωνῶν				προσφωνούμενος
	f	προσφωνοῦσᾰ				προσφωνουμένη
	n	προσφωνοῦν				προσφωνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεφώνεον, προσεφωνεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεφώνεον	προσεφώνεες	προσεφώνεε(ν)	προσεφωνέετον	προσεφωνεέτην	προσεφωνέομεν	προσεφωνέετε	προσεφώνεον
middle/ passive	indicative	προσεφωνεόμην	προσεφωνέου	προσεφωνέετο	προσεφωνέεσθον	προσεφωνεέσθην	προσεφωνεόμεθᾰ	προσεφωνέεσθε	προσεφωνέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεφώνουν, προσεφωνούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεφώνουν	προσεφώνεις	προσεφώνει	προσεφωνεῖτον	προσεφωνείτην	προσεφωνοῦμεν	προσεφωνεῖτε	προσεφώνουν
middle/ passive	indicative	προσεφωνούμην	προσεφωνοῦ	προσεφωνεῖτο	προσεφωνεῖσθον	προσεφωνείσθην	προσεφωνούμεθᾰ	προσεφωνεῖσθε	προσεφωνοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσερέω, προσερέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσερέω	προσερέεις	προσερέει	προσερέετον	προσερέετον	προσερέομεν	προσερέετε	προσερέουσῐ(ν)
	optative	προσερέοιμῐ	προσερέοις	προσερέοι	προσερέοιτον	προσερεοίτην	προσερέοιμεν	προσερέοιτε	προσερέοιεν
middle	indicative	προσερέομαι	προσερέῃ, προσερέει	προσερέεται	προσερέεσθον	προσερέεσθον	προσερεόμεθᾰ	προσερέεσθε	προσερέονται
	optative	προσερεοίμην	προσερέοιο	προσερέοιτο	προσερέοισθον	προσερεοίσθην	προσερεοίμεθᾰ	προσερέοισθε	προσερέοιντο
		active			middle
infinitive		προσερέειν			προσερέεσθαι
participle	m	προσερέων			προσερεόμενος
	f	προσερέουσᾰ			προσερεομένη
	n	προσερέον			προσερεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσερῶ, προσεροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσερῶ	προσερεῖς	προσερεῖ	προσερεῖτον	προσερεῖτον	προσεροῦμεν	προσερεῖτε	προσεροῦσῐ(ν)
	optative	προσεροίην, προσεροῖμῐ	προσεροίης, προσεροῖς	προσεροίη, προσεροῖ	προσεροῖτον, προσεροίητον	προσεροίτην, προσεροιήτην	προσεροῖμεν, προσεροίημεν	προσεροῖτε, προσεροίητε	προσεροῖεν, προσεροίησᾰν
middle	indicative	προσεροῦμαι	προσερῇ	προσερεῖται	προσερεῖσθον	προσερεῖσθον	προσερούμεθᾰ	προσερεῖσθε	προσεροῦνται
	optative	προσεροίμην	προσεροῖο	προσεροῖτο	προσεροῖσθον	προσεροίσθην	προσεροίμεθᾰ	προσεροῖσθε	προσεροῖντο
		active			middle
infinitive		προσερεῖν			προσερεῖσθαι
participle	m	προσερῶν			προσερούμενος
	f	προσεροῦσᾰ			προσερουμένη
	n	προσεροῦν			προσερούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσεῖπον, προσειπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεῖπον	προσεῖπες	προσεῖπε(ν)	προσείπετον	προσειπέτην	προσείπομεν	προσείπετε	προσεῖπον
	subjunctive	προσείπω	προσείπῃς	προσείπῃ	προσείπητον	προσείπητον	προσείπωμεν	προσείπητε	προσείπωσῐ(ν)
	optative	προσείποιμῐ	προσείποις	προσείποι	προσείποιτον	προσειποίτην	προσείποιμεν	προσείποιτε	προσείποιεν
	imperative		προσειπέ	προσειπέτω	προσείπετον	προσειπέτων		προσείπετε	προσειπόντων
middle	indicative	προσειπόμην	προσείπου	προσείπετο	προσείπεσθον	προσειπέσθην	προσειπόμεθᾰ	προσείπεσθε	προσείποντο
	subjunctive	προσείπωμαι	προσείπῃ	προσείπηται	προσείπησθον	προσείπησθον	προσειπώμεθᾰ	προσείπησθε	προσείπωνται
	optative	προσειποίμην	προσείποιο	προσείποιτο	προσείποισθον	προσειποίσθην	προσειποίμεθᾰ	προσείποισθε	προσείποιντο
	imperative		προσειποῦ	προσειπέσθω	προσείπεσθον	προσειπέσθων		προσείπεσθε	προσειπέσθων
		active			middle
infinitive		προσειπεῖν			προσειπέσθαι
participle	m	προσειπών			προσειπόμενος
	f	προσειποῦσᾰ			προσειπομένη
	n	προσειπόν			προσειπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσέειπον, προσεειπόμην (Epic, Lyric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέειπον	προσέειπες	προσέειπε(ν)	προσεείπετον	προσεειπέτην	προσεείπομεν	προσεείπετε	προσέειπον
	subjunctive	προσείπω	προσείπῃς	προσείπῃ	προσείπητον	προσείπητον	προσείπωμεν	προσείπητε	προσείπωσῐ(ν)
	optative	προσείποιμῐ	προσείποις	προσείποι	προσείποιτον	προσειποίτην	προσείποιμεν	προσείποιτε	προσείποιεν
	imperative		πρόσειπε	προσειπέτω	προσείπετον	προσειπέτων		προσείπετε	προσειπόντων
middle	indicative	προσεειπόμην	προσεείπου	προσεείπετο	προσεείπεσθον	προσεειπέσθην	προσεειπόμεθᾰ	προσεείπεσθε	προσεείποντο
	subjunctive	προσείπωμαι	προσείπῃ	προσείπηται	προσείπησθον	προσείπησθον	προσειπώμεθᾰ	προσείπησθε	προσείπωνται
	optative	προσειποίμην	προσείποιο	προσείποιτο	προσείποισθον	προσειποίσθην	προσειποίμεθᾰ	προσείποισθε	προσείποιντο
	imperative		προσειποῦ	προσειπέσθω	προσείπεσθον	προσειπέσθων		προσείπεσθε	προσειπέσθων
		active			middle
infinitive		προσειπεῖν			προσειπέσθαι
participle	m	προσειπών			προσειπόμενος
	f	προσειποῦσᾰ			προσειπομένη
	n	προσειπόν			προσειπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσεῖπᾰ, προσειπᾰ́μην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεῖπᾰ	προσεῖπᾰς	προσεῖπε(ν)	προσείπᾰτον	προσειπᾰ́την	προσείπᾰμεν	προσείπᾰτε	προσεῖπᾰν
	subjunctive	προσείπω	προσείπῃς	προσείπῃ	προσείπητον	προσείπητον	προσείπωμεν	προσείπητε	προσείπωσῐ(ν)
	optative	προσείπαιμῐ	προσείπειᾰς, προσείπαις	προσείπειε(ν), προσείπαι	προσείπαιτον	προσειπαίτην	προσείπαιμεν	προσείπαιτε	προσείπειᾰν, προσείπαιεν
	imperative		πρόσειπον	προσειπᾰ́τω	προσείπᾰτον	προσειπᾰ́των		προσείπᾰτε	προσειπᾰ́ντων
middle	indicative	προσειπᾰ́μην	προσείπω	προσείπᾰτο	προσείπᾰσθον	προσειπᾰ́σθην	προσειπᾰ́μεθᾰ	προσείπᾰσθε	προσείπᾰντο
	subjunctive	προσείπωμαι	προσείπῃ	προσείπηται	προσείπησθον	προσείπησθον	προσειπώμεθᾰ	προσείπησθε	προσείπωνται
	optative	προσειπαίμην	προσείπαιο	προσείπαιτο	προσείπαισθον	προσειπαίσθην	προσειπαίμεθᾰ	προσείπαισθε	προσείπαιντο
	imperative		πρόσειπαι	προσειπᾰ́σθω	προσείπᾰσθον	προσειπᾰ́σθων		προσείπᾰσθε	προσειπᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσεῖπαι			προσείπᾰσθαι
participle	m	προσείπᾱς			προσειπᾰ́μενος
	f	προσείπᾱσᾰ			προσειπᾰμένη
	n	προσεῖπᾰν			προσειπᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσείρηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσείρηκᾰ	προσείρηκᾰς	προσείρηκε(ν)	προσειρήκᾰτον	προσειρήκᾰτον	προσειρήκᾰμεν	προσειρήκᾰτε	προσειρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσειρήκω	προσειρήκῃς	προσειρήκῃ	προσειρήκητον	προσειρήκητον	προσειρήκωμεν	προσειρήκητε	προσειρήκωσῐ(ν)
	optative	προσειρήκοιμῐ, προσειρηκοίην	προσειρήκοις, προσειρηκοίης	προσειρήκοι, προσειρηκοίη	προσειρήκοιτον	προσειρηκοίτην	προσειρήκοιμεν	προσειρήκοιτε	προσειρήκοιεν
	imperative		προσείρηκε	προσειρηκέτω	προσειρήκετον	προσειρηκέτων		προσειρήκετε	προσειρηκόντων
		active
infinitive		προσειρηκέναι
participle	m	προσειρηκώς
	f	προσειρηκυῖᾰ
	n	προσειρηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “προσφωνέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• προσφωνέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “προσφωνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accost idem, page 7.
  • address idem, page 11.
  • greet idem, page 372.
  • salute idem, page 732.