προσαγορεύω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From προσ- (pros-, “towards”) + ἀγορεύω (agoreúō, “to speak”)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.sa.ɡo.rěu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.sa.ɡoˈre.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.sa.ɣoˈre.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.sa.ɣoˈre.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.sa.ɣoˈre.vo/
Verb
[edit]προσᾰγορεύω • (prosagoreúō)
Inflection
[edit] Present: προσᾰγορεύω, προσᾰγορεύομαι
Imperfect: προσηγόρευον, προσηγορευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσηγόρευον | προσηγόρευες | προσηγόρευε(ν) | προσηγορεύετον | προσηγορευέτην | προσηγορεύομεν | προσηγορεύετε | προσηγόρευον | ||||
middle/ passive |
indicative | προσηγορευόμην | προσηγορεύου | προσηγορεύετο | προσηγορεύεσθον | προσηγορευέσθην | προσηγορευόμεθᾰ | προσηγορεύεσθε | προσηγορεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Future: προσερέω (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσερέω | προσερέεις | προσερέει | προσερέετον | προσερέετον | προσερέομεν | προσερέετε | προσερέουσῐ(ν) | ||||
optative | προσερέοιμῐ | προσερέοις | προσερέοι | προσερέοιτον | προσερεοίτην | προσερέοιμεν | προσερέοιτε | προσερέοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσερέειν | ||||||||||||
participle | m | προσερέων | |||||||||||
f | προσερέουσᾰ | ||||||||||||
n | προσερέον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Future: προσερῶ (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσερῶ | προσερεῖς | προσερεῖ | προσερεῖτον | προσερεῖτον | προσεροῦμεν | προσερεῖτε | προσεροῦσῐ(ν) | ||||
optative | προσεροίην, προσεροῖμῐ |
προσεροίης, προσεροῖς |
προσεροίη, προσεροῖ |
προσεροῖτον, προσεροίητον |
προσεροίτην, προσεροιήτην |
προσεροῖμεν, προσεροίημεν |
προσεροῖτε, προσεροίητε |
προσεροῖεν, προσεροίησᾰν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσερεῖν | ||||||||||||
participle | m | προσερῶν | |||||||||||
f | προσεροῦσᾰ | ||||||||||||
n | προσεροῦν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: προσείρηκᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσείρηκᾰ | προσείρηκᾰς | προσείρηκε(ν) | προσειρήκᾰτον | προσειρήκᾰτον | προσειρήκᾰμεν | προσειρήκᾰτε | προσειρήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προσειρήκω | προσειρήκῃς | προσειρήκῃ | προσειρήκητον | προσειρήκητον | προσειρήκωμεν | προσειρήκητε | προσειρήκωσῐ(ν) | |||||
optative | προσειρήκοιμῐ, προσειρηκοίην |
προσειρήκοις, προσειρηκοίης |
προσειρήκοι, προσειρηκοίη |
προσειρήκοιτον | προσειρηκοίτην | προσειρήκοιμεν | προσειρήκοιτε | προσειρήκοιεν | |||||
imperative | προσείρηκε | προσειρηκέτω | προσειρήκετον | προσειρηκέτων | προσειρήκετε | προσειρηκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσειρηκέναι | ||||||||||||
participle | m | προσειρηκώς | |||||||||||
f | προσειρηκυῖᾰ | ||||||||||||
n | προσειρηκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Related terms
[edit]- ἀγορεύω (agoreúō)
Further reading
[edit]- προσαγορεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “προσαγορεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “προσαγορεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- G4316 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.