προσπόρισμα
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From προσπορῐ́ζω (prosporízō, “procure beside”) + -μᾰ (-ma).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pros.pó.riz.ma/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /prosˈpo.riz.ma/
- (4th CE Koine) IPA(key): /prosˈpo.riz.ma/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /prosˈpo.riz.ma/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /prosˈpo.riz.ma/
Noun
[edit]προσπόρῐσμᾰ • (prospórisma) n (genitive προσπορῐ́σμᾰτος); third declension
- corollary
- David, Proll. 160.27
Declension
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ προσπόρῐσμᾰ tò prospórisma |
τὼ προσπορῐ́σμᾰτε tṑ prosporísmate |
τᾰ̀ προσπορῐ́σμᾰτᾰ tà prosporísmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ προσπορῐ́σμᾰτος toû prosporísmatos |
τοῖν προσπορῐσμᾰ́τοιν toîn prosporismátoin |
τῶν προσπορῐσμᾰ́των tôn prosporismátōn | ||||||||||
Dative | τῷ προσπορῐ́σμᾰτῐ tôi prosporísmati |
τοῖν προσπορῐσμᾰ́τοιν toîn prosporismátoin |
τοῖς προσπορῐ́σμᾰσῐ / προσπορῐ́σμᾰσῐν toîs prosporísmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ προσπόρῐσμᾰ tò prospórisma |
τὼ προσπορῐ́σμᾰτε tṑ prosporísmate |
τᾰ̀ προσπορῐ́σμᾰτᾰ tà prosporísmata | ||||||||||
Vocative | προσπόρῐσμᾰ prospórisma |
προσπορῐ́σμᾰτε prosporísmate |
προσπορῐ́σμᾰτᾰ prosporísmata | ||||||||||
Notes: |
|
Synonyms
[edit]- (corollary): πόρῐσμᾰ (pórisma)
References
[edit]- “προσπόρισμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- προσπόρισμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette