προσμείγνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• προσμίσγω (prosmísgō) — poetic, Ionic

Etymology

προσ- (pros-) +‎ μείγνῡμι (meígnūmi), alternative form of μίγνῡμι (mígnūmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proz.měː.ɡnyː.mi/ → /prozˈmi.ɣny.mi/ → /prozˈmi.ɣni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.měː.ɡnyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /prozˈmi.ɡny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /prozˈmi.ɣny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /prozˈmi.ɣny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /prozˈmi.ɣni.mi/

Verb

προσμείγνῡμῐ • (prosmeígnūmĭ)

1. to mingle or join to
2. to approach
3. to go against, meet in battle, engage (with), come to close quarters with
4. to come or go close up to
5. to put to shore at, land in

Conjugation

   Present: προσμείγνῡμῐ, προσμείγνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσμείγνῡμῐ	προσμείγνῡς	προσμείγνῡσῐ(ν)	προσμείγνῠτον	προσμείγνῠτον	προσμείγνῠμεν	προσμείγνῠτε	προσμειγνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσμειγνῠ́ω	προσμειγνῠ́ῃς	προσμειγνῠ́ῃ	προσμειγνῠ́ητον	προσμειγνῠ́ητον	προσμειγνῠ́ωμεν	προσμειγνῠ́ητε	προσμειγνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	προσμειγνῠ́οιμῐ	προσμειγνῠ́οις	προσμειγνῠ́οι	προσμειγνῠ́οιτον	προσμειγνῠοίτην	προσμειγνῠ́οιμεν	προσμειγνῠ́οιτε	προσμειγνῠ́οιεν
	imperative		προσμείγνῡ	προσμειγνῠ́τω	προσμείγνῠτον	προσμειγνῠ́των		προσμείγνῠτε	προσμειγνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	προσμείγνῠμαι	προσμείγνῠσαι	προσμείγνῠται	προσμείγνῠσθον	προσμείγνῠσθον	προσμειγνῠ́μεθα	προσμείγνῠσθε	προσμείγνῠνται
	subjunctive	προσμειγνῠ́ωμαι	προσμειγνῠ́ῃ	προσμειγνῠ́ηται	προσμειγνῠ́ησθον	προσμειγνῠ́ησθον	προσμειγνῠώμεθᾰ	προσμειγνῠ́ησθε	προσμειγνῠ́ωνται
	optative	προσμειγνῠοίμην	προσμειγνῠ́οιο	προσμειγνῠ́οιτο	προσμειγνῠ́οισθον	προσμειγνῠοίσθην	προσμειγνῠοίμεθᾰ	προσμειγνῠ́οισθε	προσμειγνῠ́οιντο
	imperative		προσμείγνῠσο	προσμειγνῠ́σθω	προσμείγνῠσθον	προσμειγνῠ́σθων		προσμείγνῠσθε	προσμειγνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προσμειγνῠ́ναι				προσμείγνῠσθαι
participle	m	προσμειγνῡ́ς				προσμειγνῠ́μενος
	f	προσμειγνῦσᾰ				προσμειγνῠμένη
	n	προσμειγνῠ́ν				προσμειγνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεμείγνῡν, προσεμειγνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεμείγνῡν	προσεμείγνῡς	προσεμείγνῡ	προσεμείγνῠτον	προσεμειγνῠ́την	προσεμείγνῠμεν	προσεμείγνῠτε	προσεμείγνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	προσεμειγνῠ́μην	προσεμείγνῠσο	προσεμείγνῠτο	προσεμείγνῠσθον	προσεμειγνῠ́σθην	προσεμειγνῠ́μεθᾰ	προσεμείγνῠσθε	προσεμείγνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσμείξω, προσμείξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσμείξω	προσμείξεις	προσμείξει	προσμείξετον	προσμείξετον	προσμείξομεν	προσμείξετε	προσμείξουσῐ(ν)
	optative	προσμείξοιμῐ	προσμείξοις	προσμείξοι	προσμείξοιτον	προσμειξοίτην	προσμείξοιμεν	προσμείξοιτε	προσμείξοιεν
middle	indicative	προσμείξομαι	προσμείξῃ, προσμείξει	προσμείξεται	προσμείξεσθον	προσμείξεσθον	προσμειξόμεθᾰ	προσμείξεσθε	προσμείξονται
	optative	προσμειξοίμην	προσμείξοιο	προσμείξοιτο	προσμείξοισθον	προσμειξοίσθην	προσμειξοίμεθᾰ	προσμείξοισθε	προσμείξοιντο
		active			middle
infinitive		προσμείξειν			προσμείξεσθαι
participle	m	προσμείξων			προσμειξόμενος
	f	προσμείξουσᾰ			προσμειξομένη
	n	προσμεῖξον			προσμειξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσέμειξᾰ, προσεμειξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέμειξᾰ	προσέμειξᾰς	προσέμειξε(ν)	προσεμείξᾰτον	προσεμειξᾰ́την	προσεμείξᾰμεν	προσεμείξᾰτε	προσέμειξᾰν
	subjunctive	προσιμείξω	προσιμείξῃς	προσιμείξῃ	προσιμείξητον	προσιμείξητον	προσιμείξωμεν	προσιμείξητε	προσιμείξωσῐ(ν)
	optative	προσιμείξαιμῐ	προσιμείξειᾰς, προσιμείξαις	προσιμείξειε(ν), προσιμείξαι	προσιμείξαιτον	προσιμειξαίτην	προσιμείξαιμεν	προσιμείξαιτε	προσιμείξειᾰν, προσιμείξαιεν
	imperative		προσίμειξον	προσιμειξᾰ́τω	προσιμείξᾰτον	προσιμειξᾰ́των		προσιμείξᾰτε	προσιμειξᾰ́ντων
middle	indicative	προσεμειξᾰ́μην	προσεμείξω	προσεμείξᾰτο	προσεμείξᾰσθον	προσεμειξᾰ́σθην	προσεμειξᾰ́μεθᾰ	προσεμείξᾰσθε	προσεμείξᾰντο
	subjunctive	προσιμείξωμαι	προσιμείξῃ	προσιμείξηται	προσιμείξησθον	προσιμείξησθον	προσιμειξώμεθᾰ	προσιμείξησθε	προσιμείξωνται
	optative	προσιμειξαίμην	προσιμείξαιο	προσιμείξαιτο	προσιμείξαισθον	προσιμειξαίσθην	προσιμειξαίμεθᾰ	προσιμείξαισθε	προσιμείξαιντο
	imperative		προσίμειξαι	προσιμειξᾰ́σθω	προσιμείξᾰσθον	προσιμειξᾰ́σθων		προσιμείξᾰσθε	προσιμειξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσιμεῖξαι			προσιμείξᾰσθαι
participle	m	προσιμείξᾱς			προσιμειξᾰ́μενος
	f	προσιμείξᾱσᾰ			προσιμειξᾰμένη
	n	προσιμεῖξᾰν			προσιμειξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “προσμείγνυμι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “προσμείγνυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προσμείγνυμι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • approach idem, page 37.
  • draw away idem, page 250.
  • join idem, page 463.
  • put idem, page 660.