προσγενόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proz.ɡe.nó.me.nos/ → /proz.ʝeˈno.me.nos/ → /proz.ʝeˈno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.ɡe.nó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proz.ɡeˈno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proz.ʝeˈno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proz.ʝeˈno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proz.ʝeˈno.me.nos/

Participle

προσγενόμενος • (prosgenómenos) m (feminine προσγενομένη, neuter προσγενόμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of προσγίγνομαι (prosgígnomai)

Declension

First and second declension of προσγενόμενος; προσγενομένη; προσγενόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσγενόμενος prosgenómenos	προσγενομένη prosgenoménē	προσγενόμενον prosgenómenon		προσγενομένω prosgenoménō	προσγενομένᾱ prosgenoménā	προσγενομένω prosgenoménō		προσγενόμενοι prosgenómenoi	προσγενόμεναι prosgenómenai	προσγενόμενᾰ prosgenómena
Genitive		προσγενομένου prosgenoménou	προσγενομένης prosgenoménēs	προσγενομένου prosgenoménou		προσγενομένοιν prosgenoménoin	προσγενομέναιν prosgenoménain	προσγενομένοιν prosgenoménoin		προσγενομένων prosgenoménōn	προσγενομένων prosgenoménōn	προσγενομένων prosgenoménōn
Dative		προσγενομένῳ prosgenoménōi	προσγενομένῃ prosgenoménēi	προσγενομένῳ prosgenoménōi		προσγενομένοιν prosgenoménoin	προσγενομέναιν prosgenoménain	προσγενομένοιν prosgenoménoin		προσγενομένοις prosgenoménois	προσγενομέναις prosgenoménais	προσγενομένοις prosgenoménois
Accusative		προσγενόμενον prosgenómenon	προσγενομένην prosgenoménēn	προσγενόμενον prosgenómenon		προσγενομένω prosgenoménō	προσγενομένᾱ prosgenoménā	προσγενομένω prosgenoménō		προσγενομένους prosgenoménous	προσγενομένᾱς prosgenoménās	προσγενόμενᾰ prosgenómena
Vocative		προσγενόμενε prosgenómene	προσγενομένη prosgenoménē	προσγενόμενον prosgenómenon		προσγενομένω prosgenoménō	προσγενομένᾱ prosgenoménā	προσγενομένω prosgenoménō		προσγενόμενοι prosgenómenoi	προσγενόμεναι prosgenómenai	προσγενόμενᾰ prosgenómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσγενομένως prosgenoménōs				προσγενομενώτερος prosgenomenṓteros				προσγενομενώτᾰτος prosgenomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.