προπονητής
Greek
[edit]Etymology
[edit]First attested around 1896. From προπονώ (proponó) Ancient Greek προπονέω (proponéō)[1]
Noun
[edit]προπονητής • (proponitís) m (plural προπονητές, feminine προπονήτρια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προπονητής (proponitís) | προπονητές (proponités) |
| genitive | προπονητή (proponití) | προπονητών (proponitón) |
| accusative | προπονητή (proponití) | προπονητές (proponités) |
| vocative | προπονητή (proponití) | προπονητές (proponités) |
Synonyms
[edit]- εκπαιδευτής m (ekpaideftís)
Related terms
[edit]- see: προπονώ (proponó)
References
[edit]- ^ προπονητής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
Further reading
[edit]
προπονητής on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
