Jump to content

προδότης

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From προδίδωμι (prodídōmi, to betray) +‎ -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).

Noun

[edit]

προδότης (prodótēsm (genitive προδότου); first declension (Attic, Ionic, Koine)

  1. traitor, betrayer

Declension

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek.

Noun

[edit]

προδότης (prodótism (plural προδότες, feminine προδότρια or προδότρα or προδότισσα)

  1. traitor, betrayer
  2. informer, grass (colloquial (UK))

Declension

[edit]
Declension of προδότης
singular plural
nominative προδότης (prodótis) προδότες (prodótes)
genitive προδότη (prodóti) προδοτών (prodotón)
accusative προδότη (prodóti) προδότες (prodótes)
vocative προδότη (prodóti) προδότες (prodótes)
[edit]