προγόνῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɡó.nɔːi̯/ → /proˈɣo.no/ → /proˈɣo.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡó.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈɡo.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈɣo.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈɣo.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈɣo.no/

Noun

προγόνῳ • (progónōi)

1. dative singular of πρόγονος (prógonos)