προγόνοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɡó.noi̯s/ → /proˈɣo.nys/ → /proˈɣo.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡó.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈɡo.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈɣo.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈɣo.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈɣo.nis/

Noun

προγόνοις • (progónois)

1. dative plural of πρόγονος (prógonos)